❌Limits or not❌

40. Επίλογος

Μετά από 8 μήνες:

Λίζα:

Έχουν περάσει περίπου οκτώ μήνες...

Έχουμε φτάσει Μάρτιο...

Ξύπνησα σήμερα και ο Άλεξ δεν ήταν δίπλα μου...

Εδώ και κάτι μέρες λείπει κάθε πρωί και γυρνά αργά το βράδυ...

Ανυσηχω τόσο πολύ...

Ρε λες να έχει βρει άλλη;

Λες να μην με αγαπάει πια;

Άκουω  την πόρτα να ανοίγει και σηκωνομαι....

Κατεβαίνω και τον βλέπω να φοραει ένα μαύρο τζιν και ένα μαύρο φούτερ...

Α: Αγάπη μου , καλημέρα...

Λ: Καλημέρα μωράκι μου...

Α:Ομορφιά μου το απόγευμα θα βγούμε...

Λ:Τέλεια...Εμ τι πρέπει να φορέσω;

Α:Ότι θες ψυχή μου...Μόνοι μας θα είμαστε..

Λ:Εσύ ψυχή μου τι θα βάλεις;

Α:Εγώ όπως είμαι τώρα θα έρθω...

Ανεβαίνω πάνω και κάνω κάτι δουλίτσες...

Αφού τελειώσω μπαίνω για μπάνιο...

Ετοιμάζω και αποφασίζω να βάλω αυτά:

Φτιάχνω λίγο τα μαλλιά μου...

Βάζω άρωμα και κατεβαίνω κάτω...

Μπαίνουν στο αυτοκίνητο...

Λ:Άλεξ μου που πάμε ;

A:Θα δεις μικρή μου...Μην αγχώνεσαι...

Ανοίγω το ραδιόφωνο και κοιτάζω έξω...

Άλεξ:

Την βλέπω από το πρωί ότι είναι στεναχωρημένη...

Ξέρω ότι θα νομίζει πολλά για τα πρωινά που λείπω από το σπίτι...

Σήμερα θα το κάνω...

Θα της ζητήσω να παντρευτούμε...

Φτάνουμε μετα από καμία ώρα...

Έχω πάρει τηλεφωνο τα παιδιά και έχουν οργανώσει τα πάντα...

Μπαλόνια , καρδιές , διακόσμηση όλα...

Το δαχτυλίδι που θα της δώσω ήταν της μητέρας μου...

Μου το είχε αφήσει μαζι με ένα γράμμα...

Α:Αγάπη μου φτάσαμε...Σου αρέσει εδώ που σε έφερα;

Λ:Αααα ωραία είναι εδώ...

Κατεβαίνουμε και της κλείνω τα μάτια με ένα κόκκινο φουλάρι...

Την πάω μέχρι τόσο σημείο που αποφάσισα ότι θα της κάνω την πρόταση...

Κάνω νόημα στα παιδιά να φύγουν και αυτό κάνουν...

Της λύνω το φουλάρι...

Λίζα:

Μου είχε φορέσει ένα φουλάρι το οποίο δεν με άφηνε να δω που με παει...

Κάποια στιγμή σταματάμε...

Μου το λύνει και αυτό που βλέπω είναι τόσο ρομαντικό...

Παντού υπάρχουν κόκκινα μπαλόνια με καρδιές...

Γυρίζω το κεφάλι μου στα δεξιά για να δω τον Άλεξ αλλά δεν είναι εκεί...

Γυρίζω πίσω και τον βλέπω να έχει γονατίσει και να κρατάει ένα μονοπετρο...

Α:Λίζα μου , ξέρω έχουν γίνει πολλά στην ζωή μας αλλά δέχεσαι να γίνεις γυναίκα μου;

Λ:Δέχομαι αγάπη μου...

Α:Αγάπη μου όμορφη σου ορκιζομαι  θα σε προσέχω και να σε φροντίζω για πάντα...

Και έτσι τελείωσε ένα ακόμα βιβλίο...

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα σχόλια και τους ψήφους που μου αφήσατε...

Δεν ξέρω κατά πόσο σας άρεσε αλλά πραγματικά προσπάθησα να βγει όσο καλύτερο μπορούσα...

Τα λέμε στο επόμενο βιβλίο...

Ετοιμάζω κάτι καινούργιο που δεν έχει τύχει να διαβάσω...

Εύχομαι να πάνε όλα καλά...

Ευχαριστώ πολύ ❤️

_Stessie_