Bir Hayranın Anı Defteri ♥♥

BİR DELİ...♡

Kapıya bakınca Kyungsoo'yu görmemle şok olmuştum. Neden buradaydı ? Geri mi gelmişti ?

- herkes beni dinlesin lütfen

Herkes durup ona bakarken ben göğüsümün daha nasıl acıyacağını düşünüyordum. Buraya sadece şirket için gelmişti, belliki onu kaybetmiştim.

- Bundan sonra burada çalışmıyorsunuz. Stas Ent. için çalışıyorsunuz. Menajerleriniz sizinle konuşmuştur, onlarla beraber verilen adrese gideceksiniz. Hah umarım yeni şirketiniz ile daha iyi olursunuz.

Konuşması bittiğinde girdiği gibi çıkmıştı binadan. Artık bana dediği herşeyi gercekleştirmişti, dediği gibi pişman olmuştum, en güçlü şekilde geri gelmiş ve ona gülen herkesin hesabını kesmişti. Chanyeol onun peşinden gitsede ben gitmedim, sadece yavaşça eşyalarımı toparladım.

Chanyeol..

- kyungsoo !

- ha ?

- hey, sen cidden şirketi satın mı aldın ?

- evet, ama artık öyle bir şirket yok.

- yok derken ? Hepsini işten çıkarmış olamazsın değil mi ?

- evet hepsinin işine son verdim.

- N..nasıl ?

Anlamaya çalışan gözlerle ona bakıyordum. Onca insanı kovmuş olamazdı öyle değil mi ?

- öyle işte hepsini kovdum ve ...

- nasıl yaparsın ?! Onca insan oradan ekmek yiyordu ! Seni tanıyamıyorum kyungsoo !

Derin bir nefes aldı. Sinirlenmişe benziyordu. Çalışanlar çıkarken onu kenara çektim.

- Dokunma bana ! Neler yaptığımı bilmiyorsun ! Bilip bilmeden atıp tutma geri zekalı !

Sinirle etrafıma bakarken jongin'i uzaktan izlerken görmüştüm, delici bakışlarımı tekrar kyungsoo'ya indirdim.

- Neyi bilmiyorum ha ?! Sen onca insanı kahret, çalışanlara neler yap ! ben neyi bilmiyorum !!

- adi herif ne yapmışım ha ne yapmışım ?!!

Yakalarımdan tutup sırtımı duvarla birleştirdiğinde en öfkeli bakışlarınî atıyordu.

- Ben bir yıl önce neysem oyum ! Bir yıl önce bütün bir şirketle savaştım ve kazandım, kimseyi kovmadım başka yerlere görevlendirdim ! Ben...
Ben sadece göstermek istedim chanyeol

Güçsüzleşmiş kollarını yakalarımdan çekti ve geriledi.

- Değişmiş olabilirim, acımasız olabilirim, kaba olabilirim, nefret edilen biri olabilirim ama bu ezilen taraf olmaktan daha iyi. Benimde canım yanıyor bende kahroluyorum, her geçen gün ölüyorum.

Birşey diyememiştim yüzüm yoktu. Bildiğim şeyler yalan çıkarken hala kalbinin kırık olması ve canının yanması beni üzmüştü.

- Şimdi bana gelipte hesap sormaya hakkınız yok. Buna alışın artık sende jongin'de. Onu konuşmak dahi istemiyorum zaten. Eğer bu Kyungsoo'ya alışamayacaksanız eski ölen Kyungsoo ile beni unutun.

- kyungsoo..

- kapa çeneni yeol

O biraz daha sakinlerken Jongin'in adım attığını görebiliyordum.

- kyungsoo ben..

Jonginden gelen ses ile ikimizde ona bakmıştık. Kyungsoo birşey demeden arabasına yöneldiğinde jongin önüne geçmişti.