Yılın ilk karı yağmıştı. Mina, seviyordu karı. Saftı, huzurluydu kar. Diğer şeylerin aksine. Mina, Chaeyoung'u bekliyordu. Mina, aşıktı kör kütük genç kadına. Chaeyoung söz vermişti; "Mina söz veriyorum. Yılın ilk karında senin yanına geleceğim." Mina, umutluydu. Her yıl umudu parçalanıyordu tabii. Gelmiyordu Chaeyoung. 7 senedir bekliyordu Chaeyoung'u kadın. Aşıkların sonu böyle mi oluyordu yani. Dünya acımasız olmalıydı. Chaeyoung ölmüş olamazdı, sadece uyuyordu. Kış uykusunda gibi, bu sene uyanmasa bile seneye uyanacaktı. Geçmişi düşünmeye başladı genç kadın.. ne mutlulardı ama sevgilisiyle. Kadının gözlerinden akan yaş, kara toprağa damladı. "Chaeyoung, gel sevgilim. Özledim seni. Orada kalma artık. Üşüteceksin. Sonra azarlarım seni." Kadın ağlarken fısıldamıştı. Üşüyordu kadın. Yalnızlık üşütüyordu onu..
-geçmiş-
-Chaeyoung.. üşüyorum sevgilim. Karlı havalarda dışarı çıkmamalıyız belkide..(Mina)
-Sana sarılmamı ister misin Mina?(Chae)
-Evet sevgilim beni ısıt lütfen. (Mina)
Gülümsedi Chaeyoung. Sevgilisi üşüyordu. Sıkıca sarıldı. O kadar sıkı sarıldı ki sevgisini hissetmemek elde değildi. Mina'nın gözleri yaşardı. Hem mutluluktan, hem ayrılacakları günün gerçeğinden. Toprak ayıracaktı belki bir gün onları.
-Mina, ağlama demedim mi sana kaç kez! Sözünde dur yalancı!(Chae)
-Tamam sevgilim. Ağlamak yok, söz!(Mina)
-zamanımız-
Mina sözünde durmamıştı. Ağlamıştı çok kez. Sevgilisi çok kızardı ona.
"Geri gel sevgilim. Çok üşüyorum, yine ısıt beni.."
----
Imdat yazarken hayvan gibi agladim.
Yazarciginiz agliyo beyler, bayanlar.
Medyayla ask yasiyorum bu arada..
-ikra
ŞİMDİ OKUDUĞUN
winter |• michaeng
Fanfiction"Kar yağdı sevgilim. Çık gel haydi, ben gelirim bak. Söz verdin haydi gel. Sana kurabiye yaptım." -angst, intihar, ölüm.
