Hayat, karar vermekti. İnsanın tek amacı yaşamaktı. Kararlarıyla yaşamaktı insanoğlunun tek amacı. Mina'nın değildi. Belki bir ölüm, belki sonsuz bir uyku. İkiside aynı şeydi ama insanoğlu kabul etmiyordu. Herkes, her şey aynıydı. Her şey Mina'ya kendini öldürmeliymiş gibi geliyordu. Aynıydı her şey. Hiçbir şeyi yoktu Mina'nın belkide. Chaeyoung olmayınca "her şey" diye bir şey kalmamıştı Mina için. El ayak gibi değildi bu, uykusunda yitirir insan elini ayağını. Mina uyurken bile yitirmiyordu hasreti. Soğukta sıcağı, sıcakta soğuğu arıyordu kadın. İki çizginin arasında kalmıştı. Ölüm veya yaşamak. Hayatın tadı kalmamıştı. Ölürse sevgilisiyle mutlu olurdu belki. Ama yaşarsa mutlu olmazdı. Chaeyoung, onun ölmesini istemezdi belki. Bilmiyordu kadın hiçbir şeyi. Sadece iki çizginin arasında öleceği zamanı bekliyordu. Hissediyordu genç kadın. Ölecekti. Ya intihar, ya cinayet ya da hastlaıklan ölüm. Yine seçim yapacaktı. Tanrı denen şey zorluyordu onu buna. Genç kadın göz yaşlarını tutamadı. Gökyüzüne baktı genç kadın "Geliyorum sevgilim. Tek bırakmam seni zaten. Tarçınlı kurabiye seviyorsun hâlâ değil mi ha?" Mina elindeki bıçağa bakıp gülümsedi. Artık seçim yapmayacaktı.
----
Yuh selamm nasilsiniz? Umarim iyisinizdir. Hebele hubele hup yeni bolum yeah. Uzucu bolum arkafasalr😞
ŞİMDİ OKUDUĞUN
winter |• michaeng
Hayran Kurgu"Kar yağdı sevgilim. Çık gel haydi, ben gelirim bak. Söz verdin haydi gel. Sana kurabiye yaptım." -angst, intihar, ölüm.
