The end of pain

The pain🍁

Unicode..₪

မဂန်လာဆောင်ခန်းမကြီးတခု
သိပ်ကိုခမ်းနားလွန်းတယ်...

အဖြူရောင်သတို့သားဝတ်စုံနဲ့ သတို့သားနှစ်ယောက်လွန်းဟာ အများအမြင်မှာ သိပ်ကိုလိုက်ဖက်လွန်းလှတယ်....ဘယ်သူသိနိုင်မှာလဲ..ပျော်ရွှင်မှုအပြည့်နဲ့ မင်ဂလာခန်းမအလည်မှာရပ်နေတဲ့ သတို့သားတယောက်နဲ့..ခံစားချက်ကင်းမဲ့နေပြီး ပျော်ရွှင်မှုတစုံတရာမတွေ့ရတဲ့ သတို့သားလောင်းတယောက်..

Mrs.hee:"မင်းတို့နှစ်ယောက်က နေနဲ့လရွှေနဲ့မြလို သိပ်လိုက်ဖက်တာပဲကွယ်..ဂျောင်ကုလေးကလည်း ခန့်ညားလွန်းနေတော့ပါပဲနော်..ငယ်ငယ်တုန်းက အန်တီထိန်းပေးခဲ့တာ..ခုတော့ ယောက်ကျားတောင်ရတော့မှာပေါ့လေ"

ဂျောင်ကု ရှက်ပြုံးလေးပြုံး၍

Jk:"အာ..ဟိုမှာပွဲစတော့မှာမို့..ကျွန်တော်တို့ သွားလိုက်ပါဦးမယ်နော်,.,ထယ် လာ သွားရအောင်"

ဖာသာရှေ့မှာ တယောက်နဲ့ တယောက်ကတိသစ္စာပြုကြရတယ်

ဖာသာ:"ဂျွန်ဂျောင်ကုခင်ဗျ..ဒီနေ့မှစပြီး ကင်ထယ်ယောင်းကို အကြင်ခင်ပွန်းလက်ခံပါသလား"

Jk: "nae..လက်ခံပါတယ်"

ဖာသာ: "ဒီဘက်က သတို့သားဖြစ်သူကရော လက်ခံပါသလား"

ထယ်ယောင်း ဂျောင်ကုရဲ့ မျက်လုံးအစုံကိုသာ စူးရဲရဲစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်..

ဂျောင်ကုကတော့ မျှော်လင့်ချက်အပြည့်နဲ့သာ ထယ်ယောင်းကို လှမ်းကြည့်နေခဲ့တယ်

ထယ်ယောင်းအသံတုန်ရီစွာဖြင့်

KTH: "လက်ခံပါတယ်"

ထိုအချိန်တွင်အပြုံးတွေ တပွေ့တပိုက်ကြီး ဖြစ်သွားရသူက ဂျောင်ကုပင်..

အားလုံးရဲ့ လက်ခုပ်ဩဘာအသံများအဆူံး

ဖာသာ: "အခုဆိုရင် သတို့သားတယောက်နဲ့ တယောက် အနမ်းပေးနိုင်ပါပြီ"

ဖာသာပြောလိုက်တော့ ချက်ချင်းပျက်ယွင်းသွားသော ထယ်ယောင်းရဲ့မျက်နှာ

ထယ်ယောင်းမျက်နှာကိုမြင်တော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသော ဂျောင်ကုပါရယ်