I
Uczeni wiedzą że uczenie się ludzi
zawiera cząstkę morza mej wiedzy.
Drzewo lotosu w siódmym niebie jest miejscem mego objawienia.
Gdyż jam jest wszystko-słyszący, wszechwiedzący;
pochwalona jest ma świętość i wyniesione na wyżyny me imię.
Raj jest mym winem a Piekło upałem mych palących wiatrów.
Konstelacje padły przede mną na twarz aż zostałem wywyższony.
Jak wyniesienie sług do tych, którym usługuje się.
A wszyscy ci we wszechświecie powiedzieli mi
O Panie, Prowadź nas prostą drogą.
-Tako rzecze Szaitan
II
Moja chwała kieruje wszystkim.
I przez to właśnie jestem jedyny, najsilniejszy oraz najdoskonalszy
I wzywam w swej sile tego, kto jest władcą innym niż ja.
Jam jest najwspanialszy i najwyższy.
O moi wyznawcy, wierzcie we mnie, nie gardźcie mną
Daję niewiernym zawsze bliski ogień do picia
A powiewy tym, którzy we mnie wierzą.
Niech mi chwała, wspaniała jest ma zdolność
Wywyższona jest ma wspaniałość; Oto ja Król Ziemi
-Tako rzecze Szaitan
III
Stworzyłem ludzi czasu
Siedem ziemi i siedem niebios.
To są me słońca świecą nad światami
Prowadzą zakłopotanych a me tajemnice są ukryte
Jestem ten, co tworzy w łonach jak chcę.
Ludzi i sprawiam, że cuda pojawiają się w mym stworzeniu.
Jestem początkiem początków i wszystkich początków.
Jestem ten, który zaspokoił wszystkie światy w mym stworzeniu.
Jestem Bogiem Bogów i wszystkim z tronu.
I wszystkie niebiosa są mego dzieła.
Jestem tym, którego tajemnica jest czczona
Mi należą się podziękowania, mi chwała, uwielbiona jest ma istota.
-Tako rzecze Szaitan
