Karanlığın Gecesi

Karanlığın Gecesi 1. Bölüm

Ece'den
Bugün yine kabus ile uyanmıştım. Tam 4 aydır yani ablamın vefatından sonra. Her gün aynı rüyayı görüyordum. Bana intikamımı al diyordu

6 ay önce

'Elif nereye ? '

'yeter anne ya bıktım artık sizin  kuralallarınızdan karışmayın bana 19 yaşındayım ben istediğim i yaparım.'

'yok öyle birşey haddini bil ! sen bizim kızımızsın.'

Babam da annem ve ablamın kavgasına karışınca herşey daha da kötü oldu.

'keşke sizin kızınız olmasaydım.'

'SEN NE DİYORSUN BE !'

Babam ablama tokat atıcakken aralarına girdim.

*Baba sakin ol nolur.*

'sen karışma Ece bu haddini bilmeli.'

'ya öyle mi Ece de bence gerçeği bilmeli diymi aslında biz-'

Ablam lafını tamamlayamadan babam ablama tokat attı.

'DEFOL GİT ODANA ELİF'

Ablam gülmeye başladı.

"Defolucam ama odama değil bu evden gidicem.'

Ablam hazırladığı bavulunu eline alıp kapıya doğru ilerledi.

'Eğer bu kapıdan çıkarsan birdaha giremezsin Elif'

Babam a baktı.

'Dönmek isteyen yok zaten.'

Dedi

*A-Abla.*

Ağızımdan sadece abla kelimesi ve gözümden göz yaşı gelmişdi elimden hiçbir şey gelmiyordu ablama nasıl engel olabilirdim ki bana döndü onun gözleride ağlamaya hazırdı ama kendini tutuyordu. Burukça gülümsedi

'seni arıcam.' dedi ve gitti.

....

Ablamın gidişinin üstünden tam bir ay iki gün olmuştu. hiçbirimiz haber alamıyorduk. bana söz vermişti arıcağına dair ama aramadı bir tek gittikten 1 hafta sonra bana

'Ece ben Elif kardeşim merak etme ben iyim seni çok seviyorum...'

diye mesaj attı gizli bir numaradan.

İşte bugün o lanet gündü ablamın öldüğünü öğrendiğimiz gündü. Sabah yine ablama dan mesaj geldi mi diye telefon uma baktım ama yoktu. Yataktan kalktım. aşağı indim annemle babam kavga ediyordu ablam gittiğinden beri evimizde ne neşe kaldı nede huzur niye yaptın bize bunu abla niye gözümden bir yaş geldi. Kendimi hemen toplayıp annemle babam a görünmeden evden çıktım. Rutin haline gelmişti çünkü onların kavgalarına dayanamıyordum hemen okula gittim lise sona gidiyordum bu sene üniversite sınavına gireceğim genelde ablam çalıştırdı beni ama artık yoktu ablam. ve ben onu çok özlemiştim. Yanıma Nil gelmişti En yakın arkadaşım

"Canım ablan dan haber var mı ?"

"Yok kanka ya hala ne aradı ne de bir haberi geldi."

Zilin çalması ile derse girdik. Artık yaz gelmişti sınavlar bittiği için ve okulun kapanmasına 1 ay kalmıştı o yüzden üniversite sınavına hazırlanıyordu k tabi ben ablam ı düşünmekten kendimi derslere veremiyordum

Sonunda zil çalmıştı Nil ile dışarı çıkacaktık ta ki Tuğrul un sesini duyan a kadar

"Ne o bulamadınız mı ablan ı Ece "

Bu çocuğa çok sinir oluyordum

"Bu seni ilgilendirmez."

"Boşa aramayın bence geri gelmez."

Ondan sonra da Cihat konuştu.

"Ablanın o***** olduğunu söylüyorlar doğru mu ?"

"SEN NE DİYORSUN PİSLİK."

Kaan konuştu

"Sen de ablan gibi misin eğer öyle isen bu akşam beklerim."

"Seni var ya öldürürüm."

Nil kolumdan tutup beni aşağı götürdü.

"Ya bırak Nil ya."

"Kuzum disiplin cezası mı almak istiyorsun yapma bırak Allah'ın dan bulsunlar."

"Yok böyle olmaz. Benim gitmem gerek Nil ablamı bulmam lazım. "

"İyi de nereden bulacaksın ki."

"Bilmiyorum ama başka çağrem yok."

"Bekle bende geliyorum o zaman"

"Gerek yok canım."

"Ece geleceğim dedim."

"Tamam gel."

Gizlice arka kapıdan çıktık.

"E şimdi nereye Ece ?"

"Bilmiyorum ki ablamın arkadaşları ile konuşmaya gidelim."

"tamam da konuşmuştu polisler."

"Evet ama ne bileyim elimden başka birşey gelmiyor ki "

"Tamam tatlım gidelim"

Yeliz ablanın okuluna gittim yani ablam ile okudukları üniversite ablam kendi isteği ile Moda tasarım okuyordu annemler onun doktor olmasını istiyordu her aile gibi ama ablam onların değil kendi isteğini yapardı mesela üniversite'den sonra Paris' e gitmek istiyordu. Tabi ablam a kalsa o Üniversiteyi de orda okumak istiyordu ama babam ya burda okursun yada okumaz sın diyince mecbur burada okudu ama hayallerinden vazgeçmedi gizlice çalıştı okul bittikten sonra Paris e gidebilmek için tabi bir tek ben biliyordum çalıştığını babamlar ise ablam kaybolduktan sonra öğrenmişti ablamın çalıştığını.

Yeliz abla beni görünce yanıma geldi.

"Ece ablacım ne işin var burada ? "

"Ablam seni aradı mı diye soru-"

"Hayır sen şimdi git tamam mı hadi çabuk."

Telaşlı gibi .

"Ablamın sınıfı nerede ben diğer arkadaşları ile konuşmak istiyorum."

Yeliz abla bir adam a baktı.

"Bak Ece seni kimse görmeden git hadi"

"Niye ama ? "

Az önce baktığı adam bize doğru gelmeye başladı. Gözünde güneş gözlüğü vardı ve bir şapka vardı orta boylu bir adamdı ve içimden bir ses bu adam beni ablama götürecek diyordu.