පැය කීපයක නින්දකින් පස්සේ ජාන් නැගිටලා කිචන් එකට ගියේ කන්න මොකුත් හදාගන්න හිතාගෙන.
"අනේ තව ටිකක් නිදාගන්න දුන් නැත්තේ ඇයි ආ . . බලන්නකෝ ඔයා කෑගහල මගේ නින්දත් නැති කරා"
ජාන් මේ තමන්ගේ බඩත් එක්කයී කතාව 😅
පව් ආත්තම්මටත් බඩගිනි ඇති මොනව හරි රෑටත් එක්කම හදලා තියලා පොඩ්ඩක් එලියට ගිහින් එන්න යනවා ගෙදරට බඩු ටිකක් ගන්නත් ඕනේ අතේ තියෙන ගානෙන් ඔය මොනව මොනව හරි අරන් එනවා මෙසේ සිතමින් නුඩ්ලස් කප් දෙකක් සාදාගත් ඔහු ආත්තම්මා සොයා ගියා .
"ආත්තම්මේ මන් නූඩ්ලස් හැදුවා එන්න කන්න . "
**"බඩගිනිනම් මට කියන්න එපැයි මන් මොනව හරි හදනවනේ ලමයෝ "*
*"නෑ නෑ ඔයා මොකුත් කරන්න ඕනේ නෑ මන් ඒව බලාගන්නම් දැන් එන්නකෝ කන්න යන්න කෝ ඉතිම් යමු
ජාන් අත්තම්මාවත් එක්කගෙන ආවා කන්න . අත්තම්මටත් කප් එකක් දීලා එයා කන ගමන් ආත්තම්මා දිහා බලාගෙන ජාන්ගේ හිත ගොඩක් දුරට ඇදිල ගියේ නොදැනුවත්වමය. ආත්තම්මා මේයා තමා ඉතින් මගේ පන අම්ම නැති දවසේ ඉදන් මන් වෙනුවෙන් ජීවත් වුනු එකම කෙනා. මට වෙන නෑදැයෝ ඉන්නවද කියන්න මන් දන් නෑ එහෙම කවුරුත් ගැන ආත්තම්මා මට කියලත් නෑ ආත්තම්ම කිව්වට තාම කෙල්ල වගේ 😍😍 හිතන්නේ 😅 එයාට හැමදේම කරන්න පුලුවන් කියල තමා මට කෑ ගහන්නේ ඒ උනාට එහෙම මොකක් හරි වැඩක් කරන දවසට හැමදම කොන්දෙ කැක්කුම් එයාට😅පව් ඉතිම් එයාගේ බර මන් දැන් කරට ගන්න ඕනේ කාලේ මන් ගමේ ඉද්දිත් පොඩි job දෙක තුනක්ම කරා. ඒත් ඉතින් මහ ලොකු ගානක් නම් හම්බුන් නෑ අර රට මිස්ට පින් සිද්ද වෙන්න මට හොද රස්සාවක් වගේම මගේ හීනෙත් හැබෑ කරගන්න පුලුවන් වෙයී. ( රට මිස් කියන්නේ අර ජාන්ව මෙහෙට එන්න කිව්වේ එයාට එයා මෙහෙ කෙනෙක් නෙවෙයි ඔන්න හොදේ එයා us වල කෙනෙක් එයා මෙහෙ lab එකක head docter ලැබ් එකත් us වල ලැබ් එකක branch එකක් )අවසානයේදී ජාන් මේ ලොකේට ගෙනාවේත් ආත්තම්මම තමා 😅*
VOCÊ ESTÁ LENDO
ඇස් දෙකට හොරෙන් (yizhan ff )🅒🅞🅜🅟🅛🅔🅣🅔🅓❤️💚
Fanficආදරය කරන්න ඔබේ දෑසට පෙනෙන දේට නොව ඔබේ හදවතට දැනෙන දේට.