yorgundum, halsizdim dinlenmem gerekiyordu, çünkü yarın uzun bir yol beni bekliyordu. en yakın arkadaşlarımla kendi aramızda yapmış olduğumuz bir gezi vardı.sonunda bu lanet yerden kurtulacaktım. ama sadece 1 haftalığına bir an oh çekmiştim yatağımda uzanıp kitap okumaya başladım. kitabın adı gölgede yürüyen kız kitabını okuyordum kitap çok güzeldi daha yeni başlamıştım bırakıp dinlenmem gerekiyordu ama hala bırakmıyordum. 1 veya 2 saat kitabı okudum ama gerçekten bu sefer uykum çok fazla gelmeye başladı uyumam gerekiyordu ve bende onu yapacaktım.
sabah oldu, her zaman ki gibi kalkıp üstümü değiştirdim. dişlerimi fırçalayıp yatağımı düzelttim ve lanet ailemin yanına geldim. babam, her zaman yaptığı gibi uyanır uyanmaz telefona bakardı. annem kahvaltıyı hazırlayana kadar, bazen de kahvaltıda bile bizimle sohbet etmez telefona bakardı. annem, kahvaltıyı hazırlar kahvaltısını yapar işe giderdi.annem, bir fabrikada çalışırdı.birde abim vardı. bu ailede tek abimi seviyorum. tabi oda beni, küçükken bana korku hikayeleri anlatırmış. ben hiç korkmazmışım, çok cesurmuşum ve hala öyleyim.
kahvaltımı yapmıştım. arkadaşlarımla buluşmak için ailemden izin aldım. babam beni duymadı, anneme sorduğumda ise baban ne derse o ben karışmıyorum damla, dedi bu arada benim adım damla. babama tekrar sordum ama bu sefer daha yüksek sesle, babam sonunda cevap vermişti. evet, izin veriyorum ama kendine dikkat et dedi, bana sonrada sen nereye gidiyordun ki diye sordu, sadece azra yani yakın arkadaşımın yanına gidiyorum onlarda 1 hafta kalacağım dedim.babam umursamaz bir sekilde tamam gidebilirsin dedi. sonrada hazırlanıp yola çıktım.
