00:50
Bugün içim biraz buruk , terk edilmiş bir çocuk parkı misali sessiz , ıssız . Arkadaş ortamında neşe saçan o kız gülmeyi unuttu. Sahi , o kadar mıyım... Kimse anlamadı beni mesela yada anlamaya çalışmadı , kafamı koyup ağlasam kimse neyin var demez mesela.
Kimse merak etmedi beni , kimse gerçek beni tanımadı yada kendimi avutuyorum , tanımak istemedi , oysa ben her zaman onu mutlu etmeye çalışıştım , seviyorsam tam sevdim ama ne bilim işte . Ya yarı yolda bırakıldım yada arkamdan vuruldum . Neyse tamam tamam çok dramatize olmak istemiyorum . Kendime bile söylemekte zorlandığım şeyleri buradan bir kaç kişinin bile okuyacak olduğunu bilmek beni ürküttü ama bilmiyorum yazıyorum işte .
