ආයෙමත් ඔයා..
කවදාවත් මේ ඇස්වලට ආයෙත් දකින්න එපා කියලා ප්රාර්ථනා කළත්..
ඔයාම මගෙ ඇස් දෙක ඉස්සරහා..
එක පිට එක මහ මුහුදෙ රළ බිඳෙමින් තිබ්බ සද්දෙත් නැවතිලා මගෙ හදවත ගැහෙන සද්දෙ විතරක්ම ඇහෙන තරමට මං වටා පරිසරය නිහඬ වුණා..
මම එයා දිහාම බලාගෙන හිටියා..
ඒත්...
ඒ ඇස්..
ඉස්සර ආදරේ උතුරන්න තිබ්බ ඒ ඇස්වල..
දැන් හරිම ආගන්තුක බැල්මක් පිරිලා..
ජීවිතේ කිසිම දවසක මුණ ගැහිලා නැති කෙනෙක් දිහා බලන් ඉන්නවා වගේ ඔයා මං දිහා බලාගෙන ඉන්නවා..ඒ බැල්ම මට දරා ගන්න අමාරු වුණා..
අඩුවක් නැතුව මං වෙනුවෙන්ම වෙන් වුණ ආදරේ වෙනුවට නන්නාඳුනන බැල්මක් ඔය ඇස්වල පිරිලා..
"චොගියෝ.."ඒ කටහඬ ඇහෙද්දි මාව පාලනයෙන් මිදෙන වග මටම තේරුම් ගියා..පපුව පුදුමාකාර විදිහට රිදුම් දෙන්න ගත්තා..
සරන්ග්හේ මූන් කියලා මට කියපු කටහඬම..නුපුරුදු විදිහට අද අමතනකොට..මම කොහොම ඉවසන්නද..??
මතක ගානක් හදවතේ වේදනාව එක්ක මුසු වෙලා කඳුළු බවට හැරිලා මගෙ ඇස්වවලට පිරුණා..
ඒ ඇස් කලබල වුණා..මම එයාගෙන් දැක්ක එකම සමානකම..කවදත් මගෙ කඳුළු දැක්කම කලබල වෙන එයා දැනුත් කලබල වෙලා..
"ඕ..ග්වෙන්චානා??ඔයා අඬනවනේ.."
වෙනදාට..මගෙ ඇස්වල කඳුළු ඉපදෙන්නත් කලින්ම..මගෙ මූණ පුරා දුවන කඳුළු පිහිදාන ඔයා..
අද..
මගෙන් ඈතට වෙලා මම හොඳින්ද කියලා අහනවා..
නෑ..පොඩ්ඩක්වත් මම හොඳින් නෙමෙයි ජින්..
ඔයා නැතුව ගෙවුණ එක දවසකවත් මම හොඳින් නෙමෙයි..
හිත ගලක් කරගෙන ඔයාගෙන් ඈත් වුණත්..හිත රිදෙන තරම වචනයෙන් කියාගන්න බෑ..
ඔයා හරි ලේසියෙන් මාව අමතක කරලා දාලා..
අපේම වෙලා හිටිය අපි දෙන්නා..අද ආගන්තුකයෝ වෙලා..
මම ඉක්මනින් කඳුළු පිහිදාගෙන එයා එක්ක හිනාවුණා..
ඔයාට පුළුවන් නම් මාව මෙහෙම අමතක කරලා දාන්න..
ඇයි මට බැරි...????
_______________________________________
හායි ළමයි...
_nim_nim_ , President_Roshell ඔන්න...අන්තිමට..
ඉල්ලීම ඉෂ්ට කරා..🤭🤭
YOU ARE READING
Remember Me | Jin Centric | Completed
Fanfictionමුළු ජීවිතේම මාව මතක තියාගෙන ඉන්නවා කිව්ව එයාට.. අඩුම තරමෙ මගෙ නමවත් මතක නෑ..