Remember Me | Jin Centric | Completed

Chapter 2

දෛවය මේ තරමටම විහිළුවක් වුණේ ඇයි කියලා හිතාගන්න බැරුව මම අසරණ වුණා..

ඔයා වෙනුවෙන්ම ඔයාගෙන් ඈත් වෙන්න ඕනෙ නිසා ගෙවල් දොරවල් අතඇරලා ඔයාගෙන් ගව් ගණන් දුරකට යද්දි..ඔයා මගෙ ඉස්සරහටම ඇවිත්..

මම බොරු හිනාවක් එක්ක එයා දිහා බැලුවා..

"චොසොහම්මිදා..මුහුදු හුළඟ හරි සැරයි.."

ඒ ඇස්වල සැනසිලි දායක බවක්..මම හොඳින් කියලා දැනගත්ත නිසා ද??

"ඔයා..මොකක්ද මගෙන් ඇහුවෙ??"කතාව වෙනතකට ගන්න ගමන් මම එයාගෙ ඇස්වලින් හැංගිලා ඇහුවා..

ඒ ඇස් දිහා තවත් බලාගෙන හිටියොත්..මගෙ කඳුළු මගේ පාලනයෙන් ගිලිහෙන බව මම දැනගෙන හිටියා..

"මම ඇහුවේ..බීච් සයිඩ් එකේ හොටෙල් එකක් තියෙනවද කියලා..ටික දවසකට නතර වෙන්න පුළුවන්..."ජින් අහන්නෙ මගෙ මූණ දිහා බලාගෙනමයි..

"ම්ම්..හොටෙල් එකක් නම් තියෙනවා..ඔයාට ඕනෙ ෆයිව් ස්ටාර් වගේ හොටෙල් එකක්ද??"මම ඇහුවෙ රළ නගන මුහුද දිහා බලාගෙන..

"මට ඕනෙ නිදහසේ ඉන්න පුළුවන් තැනක්.."එයා කිව්වා..

නිදහස..

එදා ඉඳන්ම එයා වැඩිපුරම ආදරය කරපු වචනයක් තමයි...නිදහස..

කැමති විදිහකට නිදහසේ ජීවත් වෙන එක..ජින් හැමදාම අගය කළා..

තිබ්බ පුරුදු එකක්වත් ඔයාගෙන් නැති වෙලා නෑ ජින්..

"එහෙනම් මේ බීච් එක දිගේ කෙලින්ම ඇවිදගෙන යන්න..එතකොට ඔයාට ලස්සන හොටෙල් එකක් හම්බවෙයි.."මම කිව්වෙ ආගන්තුක කෙනෙක්ට කතා කරනවා වගේ..

ඒත් ඒකෙන්...මම මටම රිද්දගත්තා..

ඔයා මගේ ජින්..

පණ වගේ ආදරේ කරපු..ආදරෙන්  වැළඳගෙන සිපගත්ත..වරු ගණන් උණුහුමට තුරුළු වෙලා හිටිය..ඒ කාලය..

අපෙන් මේ තරම් දුරස් වුණේ කොහොමද..??

"හියොන්.."පුරුදු කටහඬට මම පිටිපස්ස හැරෙද්දි ජිනුත් ඒ පැත්ත බලනවා මට දැනුනා..

ටේහියොන්..

කවදාවත් සහෝදර සහෝදරියෝ හිටියෙ නැති මට..මගේම සහෝදරයා වුණ ටේ..

යටිතොල දත් අතරට කෑ ගහලා ඇඬෙයි කියලා බයටමයි..ජින්ට පිටුපාලා නිසා මගෙ කඳුළු එයාට නොපෙනුනත්..ටේහියොන්ට මගෙ කඳුළු පේන බව මම දැනගෙන හිටියා..

ටේහියොන්ගෙ මූණෙ පුදුමය තැවරිලා තිබ්බෙ අදහා ගන්න බැරි විදිහට..

රහසෙම මම කඳුළු පිහිදාගෙන මම රඟපෑම පටන් ගත්තා..

"ඔයාට ගොඩක් ස්තූතියි මිස්..අපි ගිහින් එන්නම්.."ජින් එහෙම කිව්වෙ ටේහියොන් ගාවට යන ගමන්..මම එයාලා එක්ක හිනාවුණා..

ටේහියොන් තාමත් මං දිහා බලාගෙන ඉන්නෙ මාත් එක්ක කතා කරන්න හදනවා වගේ..මම දෙපැත්තට ඔළුව වැනුවා..මට බෑ ජින් ඉස්සරහා ආයෙත් අසරණ වෙන්න..

"ඕ..මිස්ගෙ නම මොකක්ද??"ජින් අහද්දි..සත්තයි මගේ පපුව කෑලි වෙලා ගියා..

"මම..."

මම කවුද ජින්??මම ඔයාගෙ කවුද..??

"මම චෝයි ලීනා.."මම ඔළුව නවලා කියද්දි ටේහියොන්ගෙ ඇස් තවත් ලොකු වුණේ පුදුම ගොඩකට පැටලිලා ඉන්නකොට..

"මම කිම් සොක්ජින්..මේ මගෙ මල්ලි කිම් ටේහියොන්.."

මම ඔයාව නොදන්නවද ජින්..??ආයෙත් ඇයි මට ඔයාව අඳුන්වලා දෙන්න හදන්නෙ..??

"අඳුන ගන්න ලැබීම සතුටක්.."මම යන්තමට කිව්වා..

"අපි යන්නම් මිස් ලීනා එහෙනම්..ස්තූතියි උදව් කළාට.."ජින් යන්න හැරෙද්දි ටේහියොන් එයාගෙ අතකින් අල්ලගෙන නවත්තගත්තා..

"ඔයා යන්න හියොන්..මම තව ටිකක් ඇවිදලා එන්නම්..බොන්න මොනාහරි අරගෙනම.."ටේහියොන් කියද්දි ජින් එකඟතාව පල කරලා හැරිලා යන්න ගියා..

පිටුපාලා යන ජින් දිහා බලන් ඉන්නකොට ඇස්වලට විවේකයක් ලැබුණෙ නෑ කඳුලක්වත් නවත්තන්න..සීරුවට කඳුළු කම්මුල් දිගේ වැටුණා..

ජින් නොපෙනී යනකම් ඇසිපිය නොහෙලාම මම එයා දිහා බලාගෙන හිටියා..

"නූනා.."ටේහියොන් මගෙ ඔළුව අතගාද්දි අගුලු දාපු ඇඬුම නිදහස හෙව්වා..

ටේහියොන් මාව තදට බදාගන්නකොට..මම ටේහියොන්ගෙ තුරුලට වෙලා ඉකිබින්දෙ තවත් අවනත නොවෙන ඉකිබිඳුම් එක්ක..

_________________________