Yıl 2019 Mart Ayının ortalarındayız
Annem gözden kaybolana kadar gidişini izledim
Ölüme gidişini...
***
Babamın odasına çok sık girerdim
Babam bu durumu hiç yadırgamazdı
Yatağın üzerine ceketini bırakmıştı
Kaldırmak için elime aldığımda yere bir zarf düştü
Anlamsız bir şekilde ürperdim
Eğilip zarfı tam yerden alacakken
Ayak sesleri işittim
Sonra zarfı ayağımın ucuyla yatağın altına ittirdim
Ceketi aldığım yere geri bıraktım
Kapıya doğru ilerlemeye başladım
Ben kapıya ulaşmadan kapı açıldı
Babam içeri girdi
"Senin ne işin var benim odamda"
Diye azarladı
Bende korku yoktu tabi
Cesaret doluydum
Her zamankinden daha çok cesaretlenip yükseldi Babama karşı
"Odanda olmamın sebebi Annemin biraz önce şehir dışına çıkması gerektiğini söyleyerek evden gitmesi"
Babamın yüzünde bir tebessüm oluştu
Ve sanki birşeyi başarmış gibiydi
Sonra aklına odasında benim olduğum gelince
" Evet haberim var onun acil işi çıktı bana da yolda telefonla haber verdi"
Tam kabullenmek üzereydim dediklerini
Fakat son anda annemin çıkmadan önce telefonunu konsola bıraktığı geldi aklıma
Sonra bir anda bağırdım babama
"Yalan söyleyeme bana Annem gitmeden önce telefonunu eve bıraktı"
Babam anladı tabi şüphe duyduğumu
O anda gözüm istemsizce yatağın üzerinde duran cekete kaydı
Babam bunu fark etmiş olmalı ki hızlı adımlarla cekete doğru yürüdü babam ceketini eline aldığında ben
Çoktan odama gitmiştim
Kapımı kilitledim...
Oturdum pencerenin önünde duran çalışma masama
Telefonum çaldı
Arayan Hazaldı
Hazal aile dostumuzun benim yaşımdaki kızıydı
Çok iyi anlaşıyorduk onunla
...Açtım telefonu
Ben ses vermeden Hazal mutlu bir ses tonuyla
-Size geliyoruz Cano Annen evde mi ? Diye sordu
Kapattım telefonu cevap vermeden
Annem gitti de diyemedim ki ona
Boğazıma sanki dikenler batıyordu
Konuşamadım
telefonumu ise uçak moduna alıp
Odadaki zarfı düşünmeye başladım
Ne olursa olsun o zarfı alıp
İçinde ne var bakmalıydım
Merak ettim bir kere ona bakmadan rahatlaşmazdım
Babam seslendi mutfaktan
"Yemek hazır"
Abim iş için Rusyadaydı
Evde sadece babamla ben vardım
İştahım yoktu
Hiç birşey yapmak istemiyordum
Babam kapıya tıkladı
"Beni duyuyor musun"
Konuşamadım yine
Sanki konuşma duyumu yitirmiştim
Dilim iflas etti sanki hiç birşey diyemiyordum
İlk defa bu kadar çaresiz hissettim
Nedenini henüz bilmiyordum
Sonra birden kapı çaldı
Gelen galiba Hazaldı
"Musaitmisiniz" dedi,
Babam da karşılık olarak
"Evde ben varım bı tek Can arkadaşlarıyla gezmeye gitti"
Hazal bunu duyunca
"Peki ben daha sonra yine uğrarım ona geldiğimi söyleyin olur mu ? " Deyip gitti.
Sesler odamdan duyuluyordu
Hazalı aradım tekrar
Telefona bakmadı
Galiba triple karşı karşıyayım.
Babam mutfağa geçmeden evvel
Ben gitmiştim mutfağa
"Ooo Can Bey siz gelirmiydiniz buralara zahmet oldu" dedi espriyle karışık bir tonda
Gülmedim ters ters baktım suratına
Tedirgin oldu Babam galiba
Uzun süren bakışmamızın ardından
Babam Hazalın geldiğini anlattı
Bende "Peki" dedim sadece
Sonra yemek yemek istemediğimi belirterek masadan ayrıldım
Hızlıca babamın odasına gittim
Ve yatağın altına eğilerek zarfı aradım
Buldum sonunda
Babam onu fark etmemişti muhtemelen
Zarfı alıp odama çıktım
Kilitledim yine kapımı...
