𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 𝑬𝒍𝒆𝒗𝒆𝒏

99 7 0
                                    

Ανοιξα την πορτα οσο πιο προσεκτικα και σιγανα μπορουσα.Ο ηχος που δημιουργηθηκε απο στην τριβη της πορτας που συρθηκε πανω στο ξυλινο πατωμα δεν βοηθησε πολυ μα καταφερα να μπω μεσα στην επαυλη χωρις να ξυπνησω τον Sim που κοιμοταν στην καρεκλα του.Εβγαλα τα κλειδια απο την κλειδαροτρυπα και τα εβαλα με αργες κινησεις μεσα στην τσαντα μου.Ημουν μουσκεμα και επρεπε επειγοντως να αλλαξω.

Εστρεψα το βλεμμα μου στο ρολοι χεριου μου και παρατηρισα πως η ωρα ηταν δυο και τεταρτο.Πως περασε τοσο γρηγορα η ωρα;;;

Εκλεισα εξισου προσεκτικα την πορτα πισω μου και με σιγανα βηματα,στις μυτες των ποδιων μου,διεσχισα ολο τον διαδρομο εως τα σκαλια καθως δυστηχως δεν θα μπορουσα να παρω το ανσανσερ,θα εκανε πολυ θορυβο και το να ξυπνησω τον πατερα μου ηταν το τελευταιο πραγμα που ηθελα εκεινη τη στιγμη.

Αρχισα να ανεβενω τις σκαλες ωσπου εφτασα στον τριτο οροφο δηλαδη τον οροφο οπου βρισκοταν το δωματιο μου.

Φιουυυ ολα καλ-

"Μηπως θα ηθελες να μου πεις που γυριζες τετοια ωρα Zelda???"

Εκλεισα τα ματια μου και σιγοεβρισα.Γαμωτο!

Ολα πηγαιναν μια χαρα.

Ξεροκαταπια και γυρισα μονο και μονο για να αντικρισω την επιβλητικη φιγουρα του πατερα μου να στεκεται απεναντι μου με τα χερια του σταυρωμενα στο στερνο του ενω μια εκνευρισμενη,σκληρη εκφραση ηταν αποτυπωμενη στο προσωπο του

"Εξω..."

Απαντησα διστακτικα και πραγματικα ειχα αρχισει να κρυωνω εφοσον ημουν με τα βρεγμενα ρουχα.

Εκεινος αφησε ενα ειρωνικο γελακι που με εκανε να σμιξω απορρημενη τα φρυδια μου.Τι εχει παθει;

"Δεν θα βγαινεις εξω αν δεν μου λες ποτε και που θα πηγαινεις καταλαβες νεαρη μου?!"Ξεσπασε και εγω πισωπατησα λιγο αλλα επισης εκνευριστηκα.Πολυ.

"Την τελευταια φορα που τσεκαρα ημουν δεκαεπτα και εχουμε πει πως θελω λιγο προσωπικο-"

"Προσωπικος χωρος και μαλακιες!Zelda,στη ζωη που κανουμε δεν μπορεις να εχεις προσωπικο χωρο!!Πρεπει να εισαι συγκεντρωμενη στις υποχρεωσεις σου,τις αποστολες και τις ευθυνες σου!"

Δυσπιστη παρατησα τη τσαντα μου στο πατωμα και τον πλησιασα.Φαινοταν νευριασμενος,χωρις κανεναν απολυτως λογο!

"Μπαμπα ειμαι μονο δεκαεπτ-"

"Στην ηλικια σου καταστραφηκε η ζωη μου Zelda!Δεν θελω να παθεις το ιδιο."

𝑀𝑎𝑓𝑖𝑎 𝑏𝑎𝑏𝑦...Where stories live. Discover now