Chapter Fifteen

135 5 4
                                    

Μολις μπηκα στο σχολειο το βλεμμα μου περιπλανηθηκε δεξια και αριστερα.

Που ειναι;

Που σκατα ειναι;

Εσμιξα τα φρυδια μου και συνεχισα να περπαταω στον διαδρομο ενω παιδια γυρω μου μιλουσαν,γελαγαν και ολα τα συναφι.

Ηθελα απλα να δω αν ειναι καλα.

Γιατι ηθελα να δω αν ειναι καλα;
Γιατι με ενοιαζε  να δω αν ειναι καλα;

Για καποιο λογο ειχα αρχισει να πανικοβαλομαι και ενιωθα τον λαιμο μου να ξερενεται.

Που εισαι Romano?

Οι ανασες μου αρχισαν να γινονται πιο γρηγορες,ασταθεις , οταν απο τον πανικο μου με εβγαλε η συγκρουση μου με ενα σκληρο στηθος.

Χωρις να πω κατι σηκωσα γρηγορα το βλεμμα μου να δω ποιος ειναι.

"Προσεχε λιγο κοπελα μου-"

Αρχισε με νευριασμενο τονο αλλα σιγα σιγα μολις με ειδε η φωνη του εσβησε και απλα με κοιτουσε.

Αφησα μια ανακουφισμενη ανασα και τον χτυπησα στο στηθος.

"Ηλιθιε!Βλακα!Αχρηστε!Μαλακα!"

Αρχισα να τον βριζω απανωτα και ο Denzel άφησε ένα ενθουσιασμενο γελακι.

"Δεν ηξερα οτι φοβηθηκες τοσο πολυ για εμενα."

Ειπε και μου εκλεισε το ματι,εγω γουρλωσα τα δικα μου και τον βαρεσα ξανα στο στηθος.

"Εγω να φοβηθω για σενα!;Εχεις τεραστια φαντασια για τον εαυτο σου,εγω απλα..."

Με διεκοψαν οι σκεψεις μου οταν ειδα το τι φορουσε και γενικα το ποσο ωραιος ηταν σημερα.Φορουσε μια μαυρη αμανικη μπλουζα που εκανε τα μπρατσα του να φαινονται τεραστια απο τους μυες και απο κατω φορουσε μια μαυρη φορμα ενω στα χερια του κρατουσε μια μαυρη ζακετα και εναν μαυρο σακο γυμναστηριου.Μαλλον ηταν στο κλειστο γηπεδο γιατι εχει ιδρωσει λιγο στον λαιμο και στο στηθος...μια κυλιδα ιδρωτα ετρεχε στην ακρη του μετωπου του.Παρατηρησα πως οι ανασες του ηταν πιο γρηγορες απο τη κουραση,ειχε ενα σκισιμο στο φρυδι και το κατω χειλος του ηταν λιγο ματωμενο.

ακόμα και χτυπημένος ο παπαρας φαινοταν ωραιος.

σε αντίθεση με εμενα που απο το άγχος και τι τρέξιμο ειχα λογικά γίνει σαν την Jane από τον ταρζαν.

Η βασικά ούτε καν αυτό,σαν τον ταρζαν.

"Απλα;"

Με παρακινησε με βαρια φωνη να συνεχισω οταν χτυπησε το κουδουνι και οι διαδρομοι αρχισαν να αδειαζουν εφοσον οι μαθητες οηγαιναν στις ταξεις τους κατι που επρεπε να κανω και εγω αλλα ναι- κουνησα το κεφαλι μου σε μια προσπαθεια να διωξω τις σκεψεις μου.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Sep 16 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

𝑀𝑎𝑓𝑖𝑎 𝑏𝑎𝑏𝑦...Where stories live. Discover now