Terminate Them Mr.

Prologue

[Prologue]

While Zarc and other are busy fighting with those men, I managed to escape to those men who's after me which led me to the big hallway that don't have a light. I heard some men voices, I followed where it came from. There it is I saw two armored big guy talking, behind them is a big door. Maybe behind those door is where their leader is. I hid behind a big flower vase which is far away from those two.

"Nauti, where are you?" Boses ni Mui ang narinig ko kasabay ng pag putok ng mga baril sa kabilang linya.

"Third floor left side, I saw a two guy guarding this big door, siguro nandito yung leader nila," mahina kong sabi dahil baka marinig ako ng dalawang nagbabantay. "Klay can you kill those two who's guarding a big door in third floor left side?" panghihingi ko ng tulong kay Klay. "and send back up."

"Roger Nauti!" Biglang bumagsak ang dalawa pagkatapos sabihin ni Klay ang salita niya.

Habang hinihintay dumating ang back up tinignan ko muna ang baril ko kung may bala ba para kung sakaling magkaroon ng labanan ay may armas ako. After a minute may narinig akong mga tunog ng paa kaya dali-dali akong nagtago upang tignan kung sino ang papalapit.

"Nauti, asan ka?" After I heard Klay voice, I came out where i hid. Then I saw Klay's face with ten men behind her back.

"Let's go, there it is." Dahan-dahan akong naglakad patungong sa malaking pinto, sinundan naman nila ako. "I'll count one to three then I'm gonna open the door..." They nod on what I said, "one... two... three." Pag hawak ko sa doorknob, hindi man lang nakalock ang pinto kaya dali-dali kong binuksan at hinanda ang mga armas.

Pagkapasok namin nasilaw kami sa liwanag na nanggagaling sa mga monitor, makikita sa monitor ang mga kasamahan namin na parang mga character sa isang online games na pinapagalaw ng taong nasa upuan. May isang malaking upuan ang naka talikod sa amin, upuan na parang trono ngunit may mga matutulis na bagay sa bawat sulok nito. May narinig kaming bungisngis kung nasaan ang upuan.

"Magaling, nahanap nyo ako," Nang tumayo ang tao sa upuan, isang pigura ng matangkad na tao na may mahabang buhok ang aking nahagilap, ngunit hindi ko makilala kung sino ito. "pinabilib mo'ko Nautilus or can I call you Brix?" Pumapalakpak pa ito habang tumatayo na para bang namangha dahil nalaman namin kung nasaan siya.

Unti-unti itong naglalakad papalayo sa upuan, dahan-dahan din naming nakita kung sino ang taong iyon.
Laking gulat naming lahat ng makilala namin ang taong ito.

Sa gitna ng katahimikan, "Nagulat ka ba Brix?" putol nito sa mahabang katahimikan. Dahil sa gulat hindi ko nasagot ang tanong niyang.

Nabalik ako sa ulirat nang ugain ako ni Klay "Anong meron...bakit ikaw ang nandyan?" ,hindi parin makapaniwala sa nakikita.

Imbis na sumagot sa tanong ko tumawa siya na parang nasasapian. Umalingawngaw sa buong kwarto ang malakas niyang tawa. Her laugh is different, it is enough to make you afraid. After her hysterically laughed, she bacame serious.

"Seriously after what you did to me, you're asking me like that?" Asking in a serious tone.

I got shocked by her question, her question makes me think, "I didn't do anything to you," I answered with a confidence. Still thinking what did I do to her.

"You really are clueless,huh?" She smirked with her eyebrows up.
I can't believe on what i saw, parang may ibang tao ang sumanib sa kanya.
She flicked her hands and many guy enter the room. They point their gun around us.

But we train ourselves in this situation, we remain calm. Nagpalitan kami ng mga kasamahan ko ng tingin kung paano namin mababaliktad ang sitwasyon.