Will You Remember Us?| hyunlix

you're change

🌙

"ANANIN AMI!"

"Of Jisung yeter be ."

Kafamdaki patlamış mısırı alarak ağzıma attım. Film başladı başlayalı mısır bayosu yapmıştık resmen.

"Bak demedi demeyin çocuk oraya gitmeyecekti dola- AAAA!"

"AAAAA!"

Bilmem kaçıncı tur mısıraları üstümden alarak bu sefer de Jisung ve Minho ikilisinin üstüne attım.

"Bir daha mısır patlatanı ters yatırıp düz s-"

"AAAAA"

Jeongin'in beklenmedik tiz çığlığı kulaklarımı deşip geçerken yüzümü buruşturdum.

"NE BAĞIRIYORSUN LAN?! "

"Ay ne bileyim beynime sinyal geç gitti galiba."

Chan ellerini açarak dua ediyor gibi yapıp Jeongin'in yüzüne tükürmüştü.

"Ya ne yapıyorsun?"

Oflayarak ayağa kalktım. Duvarlar üstüme üstüme gelmeye başlamıştı.

"Benim başım ağrıyor ve ödevlerimi bitirmedim. Yavaştan kalkıyorum. Keyfinize bakın."

"Ödevi yapınca gruba at."

Changbin'e nah çekip eşyalarımı aldım.

"Film izliyorduk bitseydi?"

"Çok keyfim yok . Sanırım hasta olacağım."

Felix anlayışla başını sallayıp ayağa kalkmıştı. Benimle geleceğini anlamıştım. Midem gıdıklanınca istemsizce gülümseyerek aşağı indim.

"Sen kalsaydın."

"Aah gerek yok. Korku filmi sevmem zaten."

"KAPIYI KAPATIN!"

Seungmin yukarıdan deli danalar gibi bağırınca kapattığım kapıyı açtım.

"Pislik yapmasana."

Omuzlarımı silkerek kapıyı biraz daha açtım. Felix gülerek başını salladı. Son zamanlarda kendimde ve onda bir şeylerin değiştiğini hissediyordum ama anlam veremiyordum.

Belki de bir anlam vermek istemiyordum.

"Gitmesen olmaz mı?"

Sorumla sokak lambasının loş ışığının tam altında durarak arkasını dönmüştü. Zaten gideceğini söylerken zorlanmıştı ne diye üstüne gidiyordum ki?

"Ne?"

" Yani senin için dedim. "

Buruk bir gülümseme bıraktı geceye. İçime kötü bir his yayıldı. Gerçekten hasta oluyordum sanırım.

"Mecburum Hyunjin. İnan ben de istemiyorum ama dua et ki işimiz kısa sürsün. "

"Umarım kısa sürer Felix."

~

Eve gittikten sonra annem Felix'e yemeğe de kalması için ısrar etmişti. Sonra da gitmek istemediği için odama çıkarak ödevleri bitirmiştik. Şimdi de boş boş oturuyorduk.

Bitkin ve yorgun görünüyordu. Sanki artık bana baktığında bile gözleri parlamıyordu.

"Şarkı dinleyelim mi?"

Modunun yükselmesini istiyordum. Benim bildiğim Felix her saniye gülerdi. Gözlerinin içi parlardı. Neşe saçardı. Son iki aydır hasta gibi görünüyordu. Zorla gülüyordu.Bu Felix'i hiç sevmemiştim. Eski Felix'i geri istiyordum.

Gülümseyerek başını salladı.

"Ne açalım?"

"Fark etmez."

Rastgele bir şarkı açarak sırtımı yatak başlığına yasladım. Felix de yanıma uzanarak başını göğsüme koydu. O yanımdayken içim huzur doluyordu. Güvende hissediyordum. Ailemden biri gibiydi . Titreyen eli dikkatimi çekince bakışlarımı ipeksi saçlarından eline çevirdim. Bir insanın durup dururken eli titremezdi ya?

"Felix iyi misin?"

Elini kıyafetinin koluyla kapatarak başını salladı.

"İyiyim , neden?"

"Hiç."

Çok takılmamaya karar vererek pencereden geceyi izlemeye başladım.

🌙

Felix iyi misin?

Siz cevap vermediniz ama ben uzatmamaya karar verdim :") bir kısım günlükten ya da mektuptan alıntılar olucak çünkü.

Sınır: 17 oy 15 yorum <3