The Boy I Like

Chapter 6

Kina umagahan.
Sabado na.

Kaya wala pasok at na isipan kong mag hanap nang mapag perahan.
Alam nyo namang mahirap buhay nang mahirap.

  "lah alis na muna ako."

"mag iingat ka apo"

  At umalis na ako.

   Mahirap talaga ang maging mahirap.
I don't know kung bakit nag kaganito kami.
 
   Nong buhay pa kaya ang mga magulang ko hindi ba ganito ka hirap?

I question myself 
Hindi ko talaga alam
Tanging na alala ko lang nung nabubuhay yung mga magulang ko is yung na accident na nangyari.

  My parents dead when im 9 years old.
Sakay kami sa isang kotse namin.
Nang biglang...

Umitim ang daan. At yun lang ang naalala ko sa nangyari.

  At pag gising ko.
Im 11 years old na.
At wala nang mga magulang ko.
Na comatose ako nang isang taon.
Na memories break down nga ako.

Nakakalimutan ko na ang nangyari sakin noon before na aksidente kami.

  Bakit ko ba iniisip yung mga bagay na alam kong hindi na ma iibabalik.
  I miss my parents so much.

Kung kaya kolang gumawa nang time machine..
  Buhay na ata ang mga magulang ko.

Sa kalagitnaan ng pag wondiring ko ay biglang tumonog ang selpon ko kaya agad kung kinuha sa bag.

  [UNKNOWN CALLING...]

Sino naman kaya to?
Hindi na ata to si jared kasi na add contact ko na sya eh.
 
Kaya sinagot ko.
Nang sinagut ko. Katahimikan ang na rinig ko.

"hello? Sino to?"

But wala paring akong na dinig.
Ang tahimik talaga nang kabilang linya.

  "taina sino kaba? Kung si jared kaman wag mo nga akong pinag loloko. Busy ako ngayun jared."

   Pero wala parin.

Agad kong pinatay ang tawag.
Baka pinag lalaroan lang ako.
Baka si mike yun.
Or jared

   Nag patuloy ako sa pag lalakad ko.
When my cellphone pop.
Kaya huminto na naman ako.

  *i know the story of your life hannah marie santos. I know the reason why your parents died*

  Biglang kinabahan ako sa binasa ko.

Who is this human?
Bakit?
Bakut kilala nya ako?
And..
  Anong pinag sasabi nyang alam nya ang storya nang buhay ko?

  Hindi ko nalang pinansin ang nangyari.
  Nagpatuloy ako sa pag lalakad.
At napahinto sa may restaurant.

   "hannah! Come here! Marami kanang huhugasin" agad bungad nang kaibigan ko rin na may ari ng restaurant na si jack.

   Agad akong pumasok sa casher.
At niyakap ko si jack

   "marami na ba?" pag bibiro kung sabi

  "yes. Tingnan mo dun.."
Sabay turo sa kusina niya.

   ".... Si aling mina kasi eh. Day off nya ngayun.. Tas wala si mama kasi may ginawa."

  "ako na. Basta bayaran mo ako."

"oo na alam ko naman yun."

  Nag madali akong pumasok sa kusina.
  Ang dami nga namang hugasin.

.........

  Hanggang sa naghapon na.
Naisipan na namin ni jack na umuwi na kasi wala naman costumers..

   "jack"

Lumingon si jack sakin.

"bakit?"

"jack. Some one message me. And kinakabahan ako sa sinabi nya"

"ano bang menassage nya?"

Binigay ko ang selpon ko sa kanya.
Biglang nag exs ang kilay nya.

  "baka totoo tung sina sabi nya hannah?"

  "pano natin malalaman yan?" i ask with curiosity

  "with..." at kinuha nya ang selpon nya

At may tinawagan sya.

  "hello bro"

"let's meet sa restaurant namin. Right now"

"okey bro. Salamat"

At pinatay na ata ni jack ang tawga nya.
 
  "i called my friend na marunong mag hack. And he's on his way na."

  "salamat jack. Sa tulong mo"

He just hug me.
Jack is my friend nong lumipat kami dito nina lolo at lola.

  Jack give a lollipop because im crying.
Hanggang sa nag kaibigan na kami.
He treat me like his queen.

When jack is 15 nag karuon na sya nang girlfriend but isang buwan lang sila.
  Simula non wala na syang naging girlfriend hanggang ngayun.

  May gusto daw sya sa isang babae pero hindi nya sinabi sakin kung sino.

   "hanah!"

Na patinaag ako sa reyalidad.

"kanina kapa lutang jan. Ani bang iniisip mo?"

  "nothing hehehhe."

Nag tataka lang talaga si jack.
Hanggang sa may dumating na isnag lalaki.
And i think ito yung tinawagan nya.
One of his friend

   "hey bro" saad nang dalawa.

Gwapo rin naman yung kaibigan ni jack.
  Umupo ang kaibigan ni jack. Sa harapan ko habang nasa kabila naman si jack.

  "hi. Im arthur magalianes im jack Robertson's bestfriend"
   Then he laid his hands on front of me.

  Hindi naman ako bad manners.
Kaya tinanggap ko ang pakikikamay nya.

  "im hannah santos. Best of friends ni jack Robertson" sabay irap ko kay jack

  Natatawa lang sya.

"so what now?" Arthur said

"bro. Eh hack mo nga yang number nayan and eh locate mo ang location nya. Para malaman namin" jack said

  I give my phone.
Madami pa ang hinalungkat nya sa selpon ko.

Nakalipas ang ilang minuto.
It almost 30 mins.

   Na locate at na hack nya na ang sender.
 
  Kinabahan talaga ako.
Kung sino ito.

   " who?" i asked first.

At sinabi naman ni arthur kung sina at taga san.

  Mahanap ko na ba talaga ang sagot?
May dahilan ba talaga?
O
Aksedinte lang ba  ang lahat?