Jamies Test

▪︎ 12 ▪︎

Gwendolyn vond Jamies nieuwe kapsel niet oké.

Het eerste wat ze zei na haar ochtendgaap en het uitrekken was: 'Wat heb je in Nissa's naam met je haar gedaan?'

Waarop de heks haar wenkbrauwen optrok en Gwen lachte.

'Sorry, ik vind het altijd grappig als je "in Nissa's naam" zegt. Ik wilde het ook eens proberen.'

De prinses stond op en ging meteen op haar knieën weer op het bed zitten, terwijl haar blik gefocust bleef op Jamies donkere haar. Ze draaide haar hoofd een paar keer wat en liet haar ogen van boven naar beneden glijden.

De heks bleef op haar bed zitten en probeerde Gwendolyns blik vast te houden, maar keek uiteindelijk enkel naar haar handen.

'De lengte is wel leuk, maar je hebt het echt heel scheef gesneden.' Gwen stond weer op en liep naar haar toe met haar hand uitgestoken. 'Waar is je zwaard?'

Jamie keek haar met opgebolde wangen aan. 'Mijn zwaard, je zegt het zelf al. Mijn zwaard, mijn haar.' Het kwam er niet heel overtuigend uit.

De prinses hield haar hand uitgestoken. 'Moet ik het echt zelf pakken?' Het klonk geamuseerd.

'Af en toe mag je ook eens wat zelf doen, Gwendolyn.'

'Al goed.'

Jamie had meer protest verwacht. Ze klemde haar handen in elkaar, terwijl Gwen rond het bed liep.

Ze keek over haar schouder om de prinses te zien bukken bij het kastje om het zwaard uit de schede te trekken. Gwendolyn keek er even naar en woog het wat in haar hand, voor ze het met de punt naar beneden liet hangen en ze achter Jamie op het bed ging zitten.

'Sinds wanneer leren prinsessen haren fatsoeneren? Wordt dat niet voor jullie gedaan?'

Gwen snoof en schoof wat dichter naar haar toe.

Er gebeurde niets. Jamie kon geen zwaard langs haar nek voelen snijden en ook Gwendolyns vingers niet bij haar haar voelen. Ze keek weer over haar schouder en zag de prinses nog net zo zitten als voorheen, dichtbij maar niet dicht genoeg.

'Je vindt het niet erg als ik je aanraak, toch?'

Ze schudde met haar hoofd zonder nadenken. 'Doe maar.'

Het volgende moment voelde ze Gwens vingers wel op haar schouder, half op de stof van haar tuniek, half op haar huid. Een tinteling trok door haar ruggengraat, maar ze bleef zo stil mogelijk zitten en keek voor zich uit.

'Er waren twee dingen die ik wilde worden toen ik klein was,' zei de prinses, terwijl ze Jamies hoofd zacht naar beneden duwde. 'Het eerste was een heks en het tweede was kapper. Tussen mijn negende en mijn vijftiende heb ik Alines haar, en dat van mijn dienstmeisjes, ontelbare keren verpest.'

'Dat stelt me echt gerust.'

Jamie voelde de korte stukjes haar die Gwen afsneed prikken in haar nek. Ze probeerde een paar keer haar hand omhoog te brengen om ze weg te vegen, maar de prinses maakte het haar onmogelijk.

'Stil jij, ik ben nog niet klaar met praten, en af.' Ze hield Jamies hand tegen de matras tot ze er zeker van was dat de heks stil zou blijven zitten. Ze zette haar werk verder, tintelingen achterlatend overal waar ze haar nek en schouders aanraakte. 'Toen ik vijftien was heeft mijn vader onze hofkapper gevraagd of hij mij alstublieft wilde leren omgaan met een schaar en een kappersmes, zodat ik ten minste zou weten wat ik aan het doen was als ik het echt niet kon laten. Ik kon het niet laten. Dus ja, soms leren ze prinsessen haren fatsoeneren.'

Jamie wist niet wat ze daarop moest zeggen, dus hield ze haar mond maar. Haar aandacht afgeleid houden van Gwens adem in haar nek was moeilijker in de stilte.