Only You

Chapter 38

"Wil je dat ik toegeef en tegelijk lieg?!" Vraag ik boos tegen mijn vader.

"Geloof jij je eigen leugens? Als jij mij gaat vertellen dat je niet in de onderwereld zit!" Vraagt mijn vader serieus.

Ik kijk hem diep aan.

Mijn vader die mijn woorden niet gelooft

"Baba inou ik zit niet aan de drugs en ben het nooit van plan!" Antwoord ik kalm en kijk hem recht in zijn ogen aan.

Mijn vader schudt zijn hoofd.

"Jij bent nu niets voor mij, opdonderen! Amshoum jij komt mijn huis niet binnen!" Roept mijn vader boos.

Mijn moeder kijkt verbaasd naar hem.

"Zo praat je niet tegen je zoon!"

"Zoon? A lah ik heb enkel 2 zonen die ik goed heb opgevoed"

"Ik geloof Nasserdine, ik heb hem op wereld gezet en ken hem beter dan ook. Jij moet je schamen" zegt mijn moeder.

Mijn vader is stil en gunt mij een vieze blik.

"Je kan maar hopen dat je ergens kan verblijven want je komt mijn huis niet binnen!" Is het laatst wat mijn vader zegt voordat hij de kamer verlaat.

Mijn moeder is geshoqueerd en kijkt me aan.

Ik kijk voor me uit en ben sprakeloos.

"Nass.. ino"

"Ga maar naar papa, hij wilt waarschijnlijk naar huis gaan" zeg ik.

Zij kijkt me nog aan en verlaat de kamer.

Ik voel de tranen in mijn ogen zwemmen.

Wat moet ik nu doen?

Ik begin m3aseb te worden en wil Lisa in elkaar slaan.

Ik sta op en uit woede gooi ik het glas water op de grond.

Ik begin te vloeken en heb de neiging om iemand in elkaar te slaan.

Ik wou tegen de muren slaan totdat ik opeens vanachter geknuffeld word.

Ik voel vlinders in mijn buik.

Ik draai mij om en zie Souhaila medelijdend kijken.

Ik knuffel haar wat mij een gevoel van rust en troost geeft.

Ik voel mijn ogen nattig worden maar knipper ze snel weg.

Ik haat het om te huilen.

"Au" hoor ik Souhaila zeggen.

Ik kijk op en zie dat haar voet op de gebroken glas staat.

Met grote ogen til ik haar op en leg haar op bed.

"Gaat het"

Wat voor een klootzak ben ik zelfs om die glas omver te gooien

"Tuurlijk kijk het is er af" zegt Souhaila lachend met het stukje glas bij haar hand.

Het was geen grote stuk gelukkig.

Ik gun haar een zwak glimlach.

"Strijdster" zeg ik.

Er heerst een stilte en ik denk na over de situatie van daarjuist.

"Nasserdine je hebt bewijs dat het niet zomaar drugs is dat in je bloed zit"