Ancak Hanagaki Takemichi gibi bazılarına göre Toman'ın kalbinin bir kısmının öldüğü gündü.
Evet, sonuçta Baji Keisuke, Toman'ın parlak ışığı ve ahlaki pusulalarından biriydi.
Suçlu dünyada saygın bir model unvanıyla hayatı ve mirası zarafetle parla...
Takemichi herkesi son kez kurtarma görevini başardığından beri 2 bahar geçmişti. Tehditler ortadan kaldırıldı ve Kisaki Tetta'nın çürük planları mahvoldu. Bu nedenle her ölüm önlendi.
Mikey, Draken'ın canını sıkarken mutlu bir şekilde taiyakisini yiyordu. Pah ve Peh önemsiz bir şey hakkında tartışırken Mitsuya ikisinin maskaralıklarına yürekten gülüyordu. İkizler, Hakkai ve Kazutora ile çılgınca kağıt oynuyorlardı.
Chifuyu'ya gelince...
Chifuyu ile sohbet ederken geniş bir şekilde sırıtarak köpek dişlerini güvenle gösteren Baji'nin yanına yapışmıştı. Takemichi, Chifuyu'nun beline hem sevgiyle hem de sahiplenişle dolanan eli gözden kaçırmadı. Ve gördüğünde kalbinin nasıl ağrıdığını da özlemedi.
"Takemichi? Birlikte konbiniye gidelim! Yakisoba'nın parasını Chifuyu ödüyor!"
Baji okyanus gözlü çocuğun tapınak merdivenlerinin ortasında tek başına durduğunu fark ettiğinde yüksek sesle duyurdu.
"Ne? Ben öyle bir şey demedim Baji!"
Chifuyu düpedüz misilleme olarak, oldukça oyuncu bir şekilde bağırdı.
İkisi şakayla birbirlerine girdiler ve Mitsuya, 'Birinci bölüğün karı kocası kavga ediyor!' diyerek onlarla dalga geçti, bu da Takemichi'yi sadece biraz daha acıktırdı.
Chifuyu'nun herkese her zamanki konbini'de Peyoung Yakisoba'yı ısmarlamasına karar verildi. Baji de dahil olmak üzere herkes teklif üzerine tapınağın dışına koştu ve arkasında Takemichi ile birlikte sızlanan bir Chifuyu bıraktı.
"Ay sonunu getiremeyeceğim galiba."
Chifuyu iç çekti ve önden yürüdü, Takemichi onu takip etmeyince arkasına döndü.
"Gelmiyor musun?"
Ortağına sordu ve Takemichi ona sadece küçük, gergin bir gülümseme verdi.
"Siz önden gidin."
Chifuyu bu tuhaf davranışı fark etti ama bunun hakkında fazla düşünmemeye karar verdi. Daha sonra Baji cüzdanını kurutmadan önce peşinden gitti.
Takemichi, tapınağın merdiveninde tek başına duruyordu. Chifuyu'nun sırtının gözden kayboluşunu izledi. Gözünün kenarından bir yaş düştü ve gülümsemesi titredi.
"Umarım mutlusundur, Chifuyu."
Örülü duvarların ardında onu izleyen sarışından bihaberdi.
Turuncu gökyüzüne ağlamaklı gözlerle ve hıçkırıklardan titreyen vücuduyla baktı.
Aklının içinde, merak etti.
Zaten başından beri böyle olmaması gerekiyordu. Öyleyse neden bu kadar acıttı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
