Yesterday Once More (The Gangster Love Story)

Chapter 4:

Chapter 4:

A/N: hi guys, sana po magustohan niyo ang kwentong ito.. Thank you. Please vote po if you like the chapter.

Lumipas ang ilang linggo simula noong nagkausap kame ni calvien at noong lumabas kame ni dean at alam na rin niya ang lahat, masaya ako dahil araw araw nakakasama ko siya at ang alaalang binuo namin ay babaunin ko kahit nasa kabilang buhay ako. Sa ngayon mas masaya na rin ako dahil sa pagkakataon na binigay ng dyos para maging okey kame ni calvien hindi naman sobrang close ok lang katamtaman lang, Oo nagiba na rin ang pakikitungo sakin ni calvien naging mabait na siya sakin ang dating malamig na pakikitungo niya ay wala na..

Sa katunayan silang dalawa lagi ni dean ang kasama ko si calvien minsan naging sweet minsan naman masungit pero kahit ganun masaya parin ako.

Marami rin ang pinagbago ng buhay ko ang dating tahimik kong mundo at yung hindi pagpansin ng mga tao sa akin ngayon ay iba na. Kahit mostly ay galit sakin ang mga studyante at pati na rin si march at ang mga kaibigan niya ay hindi ko na lang sila pinansin.

Sa bawat araw na magkasama kami ni calvien at doon ko nakilala ang totoong calvien, ang dating tahimik at aloof sa mga bata ay may tinatagong kakulitan rin ang nga batang dati hindi niya kinakalaro dahil takot sakanya ngayon at heto nakikipaghabulan pa sa kanila at nakikipag laro din.

Hindi namin kasama ngayon si dean dahil may lakad daw siya kaya kame lang dalawa, hindi out reach day ngayon pero gusto lang namin pumasyal..

Ito yung shelter kung saan ako nagkaroon ng muwang at isip sa ma bagay bagay. Luma na ang building pero ang bawat sulok ng building na yan ay nandyan ang aking mga ala-ala.

Nakita kong pinagpahinga na ni calvien ang mga bata at nakita kong papubta na siya rito aa kinaroroonan ko.

Nandito ako ngayon sa pinakapaborito kong spot sa garden ng shelter kung saan nakikita mo ang buong harap ng shelter. Nakita kong uminom muna siya ng tubig at umupo sa tabi ko.

"Napagod ka na?!" Wika ko sa kanya,habang pinupunasan niya ang kanyang mga pawis.

"Ok lang masaya rin."saad niya. Nakatingin lang din ako sa buong shelter. Ayoko kong mawala ang nagiisang bagay na magpapaal.ala na minsan tumira rin ako doon, iniisip ko rin ang mga bata pano na lang kung mawala ito, hindi ko alam kung saan mapupunta ang nga batang ito na may sakit pa naman, naawa ako pero kailangan kong sumugal.

"Luma na rin pala ito" saad niya, ang shelter ang tinutuloy niya habang nakatitig rin sa shelter..

"Oo nga mahalaga sa akin ang shelter na yan dahil sa bawat sulok ng building na yana ay ang mga alaala ko noon kaya mahala siya sakin ."

"Dito ka ka ba lumaki?!" Wika niya at tumungo na lang ako sa sinabi niya.

"Oo dito na ako lumaki simula noong namatay ang mga magulang ko." Wika ko,madami pa kaming pinagkwentohan tungkol sa buhay ko, masaya ako dahil naibahagi ko sakanyan ang lahat.

Sa totoo lang sa araw araw na kasama ko siya ay naging masaya ako kumpra kung kasama ko si dean basta hindi ko maipaliwanag siguro dahil nahuhulog na ako sa kanya..

"Ah ok."yun lang ang sinabi niya sa lahat ng mga sinabi ko sa kanya, nalungkot ako pero hinayaan ko na lang parang ang layo layo niya. Sa bagay ginagawa lang naman niya ito dahil doon sa hiling niya..

>>>>>One Month Later>>>>

Kinakabahan ako dahil pinapatawag ako ni lolo jaime sa bahay nila. Isang buwan na rin ang lumipas at masasabi ko kahit gusto kong pigilan ang sarili ko na huwag siyang mahalin pero paulit ulit pa rin akong nahuhulog sa kanya.