𖧷စကားဝါတို့ဆိုသောချစ်ဒဏ္ဍာရီ𖧷•Short story•[Completed]

နွေဦးရယ်အချစ်ဦးရယ်(Uni)

*****

နွေဦးတဲ့...။
ရော်ရွက်ခင်းသော မြေဝါလမ်းသည်တောင်တန်းဆီသို့ဦးတည်နေ၏။
မှိုင်းညို့ပြာရီသော တောင်တန်းသွယ်ကြီးသည် အဘယ့်ကြောင့်အလွန်ဝင့်ထည်နေရပါသနည်း...။
တောင်ပတ်လမ်းလေးသည် ဝိုက်ဝိုက်ကလေးသွယ်နေကာ ခင်တန်းလေးများကမို့နေသည်။
စကားဝါအုံ့အုံများကဝင်းဝါလျက် နေပူပူမှသက်သာရသည်။
သိပ်လှသော နွေဦးပါတဲ့...။

စကားဝါပန်း...အင်း...ဝင်းဝါသော စကားဝါနှင့် ဝင်းဝါသောကိုကိုသည် မည်သို့အပ်စပ်သနည်း...။
သူ့ရင်ထဲမှာတော့ ချွန်မြမြနှင့်ခံရခက်လှသည်။
ကိုကို့၏ ညက်ညောသောလည်တိုင်ဝင်းဝင်းအား မွှေးရှိုက်ခဲ့စဥ်က ကိုကိုသည်စကားဝါလှလှကလေးများကို သူ့ပယောဂကြောင့် နားရွက်နောက်၌ အခက်လိုက်လေးပန်ထား၏။
ငွေငန်းဖြူလည်တိုင်ကျော့ကျော့အား နမ်းရှိုက်မိတိုင်း မျက်လုံးလေးမှိတ်၍ အောက်နှုတ်ခမ်းအားကိုက်ထားတတ်သော ကိုကိုသည် မျက်နှာကလေးမှာလည်းရှက်သွေးတို့ဖြင့်ရဲနေတတ်သည်။

သူသိပ်သဘောကျသော စကားဝါဝင်းဝင်းတို့အား ကိုကို့ခေါင်းလုံးလုံးလေး၌ပန်ထားပြီး သွားလှလှလေးများပေါ်အောင်ပြုံးပြတိုင်း သူ့မှာရှူမဝအောင်ငေးရမြဲပင်...။
ဝင်းဝါသောကိုကိုသည် အဝါရောင်အဝတ်လေးများကိုသာ ပို၍အဝတ်များသည်။
နဂိုဝင်းသောကိုကိုမှာ အဝါလေးဝတ်ထားလျှင် တစ်လောကလုံးလင်းထိန်နေသကဲ့သို့ ခံစားမိသည်။
ဪ...သိပ်လှပါသော မောင့်ကိုကိုရယ်ပါ...။

တောင်လေရူးကဝေ့နေကာ စကားဝါတို့ကလေအဝှေ့၌ မြေပေါ်သို့တဖွဲဖွဲသက်ဆင်းနေကြသည်။
ညနေခင်းအချိန်ဖြစ်သောကြောင့် နေဝင်ရီတရောဆည်းဆာသည် တောင်တန်းပေါ်သို့ဖြာကျနေ၏။
စကားဝါတန်းတို့အလွန်ရှိ ကုန်းမို့မို့ပေါ်မှစိန်ပန်းပင်သည် ဆိုင်းဆို့နေကာ နှစ်ချို့ပင်အိုကြီးကဲ့သို့ ထီးထီးတည်နေသည်။
တိမ်တောက်သဖြင့် ကောင်းကင်တစ်ခွင်မှာ လိမ္မော်ရင့်ရောင်တောက်ကာ စိန်ပန်းပင်ကြီးသည် ညနေဆည်းဆာအောက်တွင်ဝင်းရှိန်နေတော့၏။

ဟိုတစ်ချိန်တုန်းကတော့ စိန်ပန်းပင်ကြီးအောက်၌ ကိုကိုသည်သူ့ရင်ခွင်၌မှီနွဲ့ကာဖြင့် သူ့ရင်ဘတ်ကိုခိုခိုးနမ်းလျက် ချစ်ရည်လဲ့သောစကားတို့ကိုဆိုတတ်သေးသည်။
သူကလည်း စကားဝါနံ့လှိုင်သောကိုကို့ခေါင်းလေးအား ယုယစွာမွှေးရှိုက်ခဲ့ရပါ၏။
သိပ်ချစ်ရပါသည်...ကိုကို...။