Bir Sevdanın Daha Bitişi...

1. bölüm

Nur dan

Sabah annemin beni odama gelip dürtmesiyle uyandım.
" kız kalk baban kızar şimdi biliyorsun tahammül edemiyor kahvaltıya geç kalınmasına "
Anneme hak verip kalkmıştım .

Elimi yüzümü yıkayıp odama geri dönmüştüm. Dolabımda bir elbise giymeye karar vermiştim ve dolabımda duran beyaz ve siyah desenli elbisemi alıp giymiştim ardından bir tane hırka ve şal alıp odamdan çıkmıştım. Aşağı indiğimde babam ve abimler yoktu gelirler diye düşünüp mutfağa doğru yol almıştım.

" şükür kalkabildiniz nur xanım " deyip bana laf çarpan annemi takmayıp Selcan ablalara yardım etmeye başladım.

" kızım bırak biz yaparız kızlarla yorma kendini " 'selcan'

" aman selcan sende yarın öbür gün evlendiği zaman ne yapacak 

"
" off anne of taktın sende bana " deyip suratımı buruşturmuştum.

 
"Bükme suratını şöyle ben mi sana takıyorum hah " diyip mutfaktan çıkmıştı. Bende başımı yukarı kaldırıp sabır dileyerek salatalıkları doğramaya devam etmiştim.
Her şey hazır olunca masaya taşımaya başlamıştık. Babamın ve abimlerin kalktığını ve masaya kurulduklarını gördüm.

" hepinize rojbaş (günaydın) "

"Sana da rojbaş nur xanım " ' murat '

"Günaydın " diye eşlik etmişti bana herkes.

Babamın bugün biraz morali bozuk gibiydi dayanamayıp ne olduğunu sordum.
" bav (baba) ne oldu bir şey mi var kızgın gibisin"

" kızım helal olsun bir tek sen fark ettin bu öküz abinler fark edemedi, ve evet bir şey var "
Demişti sonlara doğru sıkıntılı bir sesle.

"Ne oldu bav" 'karan'

" dedeniz geliyor" demişti yine sıkıntılı bir sesle . Ne dedem mi geliyor? bu o zaman onlarda geliyor demekti yani 2 yıl sonra sevdiğimi yeniden mi görecektim kalbim ağırlaşmaya başlamıştı , ellerimin içi terlemeye başlamıştı umarım bizimkiler fark etmemiştir.

 
" o zaman amcam- yani onlarda mı gelecek ? " 'çınar'

"Maalesef" deyip somurtmaya başlamıştı. Annem dayanamayıp

" Ya ne oluyor 2 yıldır rahattık neden geliyor? babam bir sebep olmadan gelmez "

" doğru bildin Kadriye xanım, geliyor geliyor ama bizim için değil , umut evleniyormuş " dediği an kalbim ağrımaya başlamıştı bir an nefes alamamıştım boğazımda bir yumru belirmişti ağzımdaki salatalığı yutamamıştım. Gözlerim beni dinlemeden dolmaya başlamıştı bende bunu saklamak için gözüme toz kaçmış numarası yaparak odama gitmiştim . Gider gitmez hemen odamdaki banyoya girip kapıyı kilitlemiştim. Kapıya yaslanarak gözümdeki yaşları serbest bırakmıştım. Canım yanıyordu yıllardır beni kardeşi gibi görüyordu bana sevdiği kızdan bahsediyordu eninde sonunda olacağını biliyordum ama bu kadar çabuk değil. Nasıl yani ben şimdi sevdiğim adamın düğününe mi gidecektim. Hayatım da kendimi hiç bu kadar güçsüz hissetmemiştim... hemen lavabonun yanına gidip elimi yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Kendime geldiğimi tamamı ile teyit ettikten sonra banyodan çıktım ve kızarmış gözlerimi kapatıcıyla kapattım . Aşağı inmeye başladım ve bir yandan kendimi motive etmeye çalışıyordum güçlü durmak için. Aşağı indiğimde annem bana bakarak.

" kız nasıl becerdin gözün kıpkırmızı olmuş " deyip yanıma gelmişti.

" ya daye (anne) bırak ben bile isteye toza gidip gel gözüme gir mi  dedim sanki tövbe yarabbi " deyip sabır çekmiştim.

 
Annem bana söylenmeye başlamıştı
" nur xanıma bak hele dayesine karşılık veriyor."

 
" karışma benim kızıma hanım "

" işte cesaret , işte feraset, işte-"  demeye başlayacakken. Murat abimin bana sen olmamışsın bakışlarıyla susmuştum.

 
" nur abicim hadi kalk ben seni bırakayım okula " 'karan'

" tamam abi " deyip odama giyinmeye gitmiştim. Dolabımı açıp içinden bir tane sweet shirt , bol bir pantolon giyip çantamı alınca aşağı inmeye başladım. Aşağı indiğimde annemin söylenmelerini göz ardı ederek karan abimin arabasına beraber yol aldık.
Bu şehirde pek okuyan yoktu hatta pek değil hiç yoktu diyebiliriz. Ama benim babam diğerleri gibi geri kafalı olmadığı için izin vermişti hatta onun sayesinde üniversiteyi bile okuyorum şuan mimarlık bölümünü kazanmıştım. Şansıma Urfa tutturabilmiştim. Mimarlık bölümü 3.sınıf öğrencisiyim. Derken okula geldiğimizi fark edip arabadan inmiştim  abime el sallayıp okula doğru gitmeye başlamıştım.

OKULDAN SONRA

Son ders de bittiğinde abimi arayıp dersimin bittiğini söyleyecektim fakat telefonu açmamıştı. Bende o yüzden bir taksi çevirip eve doğru gitmeye başlamıştım. Eve geldiğimde dedemin arabasını görmüştüm bu kadar erken ha diye içimden geçirip taksinin parasını vermiştim. Arabadan inip konağa doğru yürümeye başlamıştım. Konağın önüne geldiğimde kapıya vurmuştum içeriden kimden geldiği belli olmayan sesler kesilmişti ve kapı aralanmıştı.
Konağa girdiğimde tanımadığım yüzlerde görmüştüm  ve hepsi bana dikkat kesilmişti. Atomu mu patlattım mk bu ne  diyen iç sesimi susturup abimlere ve babama gözlerimi çevirmişti.
" noluyor burda bav " deyip babamın yanına doğru yürümeye başlamıştım.

 
" kızım sen annenle bir odana git o sana anlatır" demişti sert ve bir o kadar da düz sesiyle.

" hadi abicim git sen " 'murat" diye sinirli bir sesle konuşan abimi takmayarak dedeme dönmüştüm.

 
" dede noluyor burda bunlar kim , ayrıca berzah amcam neden burda" deyip sorgulayan gözlerle ona bakmıştım.

" bir hoşgeldin yok mu yeğenim " diyip ışıltılı bir gülümseme göndermişti amcam ama hala gözlerinde endişe ve korku yer edinmişti.

 
" hoş geldiniz hoş geldiniz de bunlar kim " dedikten sonra annemin sinirli sesini duymuştum.

" baba sözü dinle nur yukarı çık " diye sesli bir şekilde tısladı annem.

" neden öyle diyorsunuz onunda hakkı var bilmeye değil mi burhan ağa " diyen babamın yaşlarında bir adam görmüştüm.

" nur yukarı çık "diye bir daha uyardılar beni topluca ben tam bu söylediklerine bu sefer dikkat vercekken kapı sert bir şekilde açılıp yanında bir kızla beraber boran abimi getirip o adamın önüne attılar. Ben ne olduğunu anlamayıp.

 
" boran abi ne oldu sana " diye endişeli bir sesle konuşmuştum.
Taa ki annemin artık dayanamayıp beni zorla odama götürmesine kadar. Odama girdiğimizde annem bana

" odandan bir adım dahi atarsan kırarım o bacaklarını " deyip gitmişti ben ne olduğunu anlamayıp penceremin oraya gitmiştim hem ne konuştuklarını dinliyor hem de onları izliyordum. Dedem bunlar ölecek kan davası çıkmayacak diye bir şeyler diyordu. Amcam ise olmaz bav ne kadar hata yapmış olsa da o benim evladım diye haykırıyordu. Babam dedemi abimler ise amcamı sakinleştirmeye çalışıyorlardı ne oluyor burada ya eşek başı mıyım ben burada hiç bir şeyden haberim yok deyip pencereden çekilecekken bir ses beni durdurdu. 

 
"ASLINDA BİR YOLU VAR" diye bağırmıştı o adam amca bey.

"Ne yolu var Bedirhan ağa tek çözüm ölümdür " diye adeta bir aslan gibi hırlıyordu dedem. Adının Bedirhan olduğunu düşündüğüm kişi

 
" berdel " deyip dedeme bakmaya başlamıştı . Devam etmişti " sizin aileden bir kız ile oğlum Altuğ aras berdel yapacak tez vakitte bütün ailenizin bekar kızlarını toplayın. Oğlum yarın burada olur "  deyip konaktan o kızla boran abimi de beraberinde götürmüştü.

Benim endişelenmeme gerek yok nede olsa ailede o kadar kız var gelip beni mi seçecek.

Yeni bölümde görüşmek üzere 💖