Gumawa kami ng bagong memories ni Stephen. Doughnuts and Cheesecake na ang favorite food namin. Ang sarap kasi.. Hahaha! Paminsan minsan, kumakain din kami ng pansit canton pero minsan nalang talaga. Masama daw pala kasi sa kalusugan ang sobrang pagkain nun :3
Favorite place naman namin ay sa bahay, palagi kasi kaming nanonood ng Mr. Bean. Favorite niya rin kasi si Mr. Bean kagaya ko. Naalala ko tuloy si Lance.. "Beany" ang pang asar niya sakin noon :3
Lagi niyang ginagaya si mr. Bean kaya lagi niya kong napapatawa pag malungkot ako. Siguro nga kamukha niya si Lance, pero hindi dahil dun kaya ko siya minahal. Yun ay dahil si Stephen ay Stephen. Nothing else.
"love tulala ka diyan? Mr. Bean na tara nuod tayo" binuksan niya na yung TV at naupo sa tabi ko. Nilapag niya yung malaking popcorn sa mesa.
Tawa kami ng tawa sa mga katangahan ni Mr. Bean. Hahahaha!
"love..." tawag ko kay Stephen.
"hmm?" sabi niya hang ngumunguya ng popcorn.
"I love you Stephen Lance Gonzales"
"I love you more Sydney delos Reyes" kinissan niya ko sa pisngi.
Ang laki ng pinagbago ko. Napapadama ko na kay Stephen yung pagmamahal ko sa kanya. Yung mga hindi ko nagawa, nasabi at naiparamdam kay Lance, nagawa ko kay Stephen.
Ngayon narealize ko na. Sabihin mo sa taong mahal mo siya bago pa mahuli ang lahat. "it's now or never" ika nga.
"Don't leave you feeling Unexpressed" a message from Sydney delos Reyes..
-End-
Author's Note:
PLAGIARISM IS A CRIME!!
BINABASA MO ANG
Unexpressed (short story)
Short Story"Pano kung isang araw paggising mo wala na ko sa tabi mo? Anong gagawin mo?" sabi ni Lance habang nakaupo sa stool. "ano ba namang tanong yan Lance? Kung plano mong takutin ako, well, effective! Natatakot na ko." nilagay ko na ang niluto kong pancit...
