Het is ochtend, en Jordi en Sanne zijn de schrik van gister alweer vergeten. Sanne is pas wakker en loopt naar onder? Jordi ligt op de bank. Sanne kijkt hem en lacht. Ze loopt naar de keuken, opent een la en begint erin te zoeken. Ze vind een paar aanstekers en begint in te pakken. 'Hey! wat doe je?' Sanne schrikt van Jordi's harde ochtendstem.(damn)
'Tuub! Ik schrok! We kunnen hier niet blijven, we moeten een veilig verblijf zoeken!' Jordi gaat weer liggen. 'Ah oke dan, ben er over tien minuten!' Hij doet zijn ogen dicht,maar drie seconden later duwt Sanne hem op de grond, maar sanne let niet op en struikelt over hem, waardoor ze op hem valt. Recht bovenop Jordi. Sanne kijkt hem in de ogen. 'Emm...' ze staat op en loopt awkward weg. ' we moeten weg!huphup!' Jordi rolt met de ogen en staat op. Hij kijkt door het raam voor een veilige vluchtroute. Tien minuten laten lopen ze buiten, stilletjes en ongezien langs de Walkers. De twee gaan weer op pad, op zoek naar een nieuwe veilige plaats en een spannend avontuur.
Ze komen langs lege tankstations, winkels, huizen en zelfs steden. Het lijkt wel een spookstad elke keer als ze er langs een komen. Overal Walkers, nergens een levend wezen te bekennen. Alleen Jordi en Sanne. Misschien zijn mijn ouders en Tim al dood, denkt Sanne. Ze heeft de hoop maar opgegeven, aangezien iedereen toch iedereen opeet. Sanne steekt, schiet en slaat alle Walkers neer op haar pad, samen met Jordi. Het is echt een nieuwe levenstijl. De twee proberen echt eten te vinden, want hun voorraad is bijna op. Ze voelen zich ook vies, ze hebben weken niet gedouchet. Verder is het ook saai zonder je vrienden, die waarschijnlijk ook dood zijn. Raar om te bedenken dat al je geliefden er niet meer zijn en elkaar opeten. Sanne is niet helemaal bang meer! Vooral niet met Jordi bij haar. Na drie weken rondzwerven en teren op takjes en bladeren komen ze bij een verlaten Villa aan.
'Oh....mijn....god...' Sanne laat de tas vallen.'we hebben de jackpot Jordi!' ze rent op het hek af en leunt ertegen.'rustig sanne, we moeten eerst de boel verkennen of het veilig is.' sanne pakt haar tas weer. Opeens gaat het hek open. 'I did nothing!' zegt sanne. Opeens komen twee meisjes naar buiten gerend. 'Snel! Meekomen jullie!' Sanne en Jordi kijken elkaar aan en beginnen te rennen. Ze volgen de twee naar binnen terwijl het hek achter ze weer sluit. Ze rennen naar binnen en stoppen hijgend. 'Wow, wie zijn jullie?' vraagt Jordi. 'Omg sanne!' een meisje omhelst haar. 'Omg Natascha? Jill?!' Sanne huilt. Omg sanne!' Jill slaat ook haar armen om haar heen. 'Oke wtf!' Jordi kijkt raar. 'Jullie kennen elkaar?' Jill lacht. 'We zijn bff!maar sanne we dachten dat je dood was!' ze lopen naar de hal. Over hangen schilderijen en staan dure vazen. 'Ik dacht hetzelfde van jullie...' antwoorde sanne.
Jill glimlacht.'iedereen is al namelijk dood, maar gelukkig hebben wij je weer!' Jordi steekt zijn hand uit.'oh, en ik ben Jordi.' Jill en Natascha kijken om. 'Weten we' antwoorden ze in koor. Ze lachen en lopen door. 'Nu zijn we dus met z'n vieren, vind je dat oke?' vraagt Natascha aan Sanne. 'Ja duh! Altijd!' Jill en Natascha lachen.
Fijn toch, om herenigd te worden? Nu kunnen ze samen verder en zijn ze sterker!moet ik verder schrijven?
Sorry als er spelfouten zijn!
