{Ivan POV}
I miss my wife so much, i miss my Celestine. I don't know where she is now, and I hope she's in good condition, pinagsisihan kung iniwan ko siya sa hospital noon, hindi sana siya na makidnap nang p*tang*nang Paulo na yon, For now, we are still looking for Celestine, wala kaming idea kung saan siya dinala nang hinayupak na Paulong yon.
"F*cker"plihim akong napairap dahil sa inis nang tawagin na naman niya ako ng f*cker ni Hance.
"Bastard"ganti ko.
"News?"malamig niyang tanong.
"Still"tipid kung sagot.
Tatlong buwan at kalahati na simula nong nakidnap si Celestine, i really really missing her.
"Men"napatingin kami pareho sa pintuan ng office ko ng dumating si Lord Carlo, 'remember?' the young mafia lord, bestfriend ng asawa ko.
"Hey what are you doing here jerk?"kalmadong tanong ni Hance sa kanya.
"Finding my best friend, because this bastard is neglecting my bestfriend"malamig nitong saad kaya napayuko ako,
Umopo ito sa isa pang upuan malapit sa akin.
"Thank you for accepting my invitation men!"tumango ito at nagsenyas sa kasama niyang assistant na may dalang brow envelope at saka nilapag ito sa lamesa.
"Ano yan?"tanong ni Hance.
"Brown envelope?"nakangising sagot ni Carlo.
"see for yourself JERK"seryoso na nitong tugon.
Napatayo ako sa pananabik na makita muli ang aking Asawa, I really miss her so much.
"Let's go f*cker, come on and let's get her, let's get Celestine back. malapit lang pala siya dito, why didn't we find her? Tssk"napatango ako at sabay sana kaming lalabas sa pintuan nang harangan kami ni lord Calro.
"don't do anything that could harm my best friend, masilan ang kanyang pagbubuntis kaya wag kayong gagawa nang mali sa harapan niya, maliwanag?"mauturidad na saad ni Lord Carlo, tumango lang ako pero si Hance ay walang imik.
"tara"
***
{Grace Celestine POV}"Damn Celestine, I said when I got here, ay nakabihis kana, so we can go to the hospital to check up, why aren't you dressed?"tila stress niyang bulyaw sa akin, nilamon ko ang natirang kinain ko na star bread at nilagok ang natirang gatas at saka hilaw na ngumiti kay manyak.
Eh sa nakalimutan ko e ngayon pala ang schedule ng check up ko sa hospital.
"hehe ito na magbibihis na, eh nakalimutan ko e, sandali lang magbibihis lang ako"saka dahang-dahang umakyat sa second floor ng bahay, nandon kasi ang kwarto ko.
"Doctor Kevin is waiting for us, hurry up Celestine "bulyaw nanaman niya.
"oo na, maghintay ka nga manyak"sigaw ko.
"tsskkk"
Pumasok na ako sa ko at saka nagbihis.
Nakalipat na pala kami dito sa mamahaling subdivision last 4 days gaya nang sabi ni Paulo, binigay sa amin ang bahay nato, naka pangalan ito sa tatay ko, wala akong choice kundi tanggapin ito dahil pabor naman sa akin kahit labag sa loob ko noong una, nag away pa nga kami ni manyak noong una nagwala pa nga yung manyak nayon mapapayag lang ako natanggapin to, saka binigyan pa niya si tatay ng magandang trabaho ang maging driver daw niya kapag may meeting siya sa ibang lugar.
Ang mga kapatid ko naman ay nandon sa kanya-kanyang school , nandon parin sila sa school nila dati, kahit na pinilit sila ni Paulo na mag aral sa magarang skwelahan pero hindi sila pumayag, mabuti at hindi nagpumilit si Paulo sa bagay nayon.
Kapitbahay nga pala namin si Paulo pero bihira nalang siya sa bahay nayon dahil naging abala na ito sa company na hinahundle niya.
"Celestine, are you done? hurry up"rinig kung sigaw ni manyak.
"oo na manyak, ito na lalabas na"irap ko kahit di niya nakikita....
"Miss mo naman ako kaagad manyak, tara na"masungit niya akong tiningnan na inirapan ko lang.
"let's go"hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming lumabas.....
Ngunit paglabas naming dalawa sa maypintuan ay may bumungad sa amin ang maraming pulis at tatlong taong hindi ko inaasahang makita na kinagulat ko.
Si Hance, si Carlo at ang taong sobrang namimis ko si......
"I-Ivan"........
BINABASA MO ANG
Wanted Wife
RomanceSi "Grace Celestine Miracle" 25 years old single and NBSB(No Boyfriend Since Break) ang sipag girl ng pamilya, ang panganay na anak, ang nag aalaga ng mga kapatid, ang babaeng walang pahinga, ang babaeng hindi sumusuko kaagad, ang babaeng palaging t...