Derin ve sancılı bir ayrılığın ertesinde adam sevdasını kurumuş bir güle yazdı,
O adı aşk olan verimi belirsiz toprağa ekti ve sevdası bir daha yeşermedi.
Terk edip gidenler kervanın arkasından koştuysa da bir vakit yetişemedi...
Beyni ile kalbi ne kadar savaştıysa da yenişemedi.
Bütün yaralarını kızıl son bahar yapraklarıyla sardı
Koskoca dertlerini bir ağustos böceğine anlattı
Ve bütün kötü anılarını bir eskiciye sattı...
İyilerini ise içine akıttı...
Battıkça battı, sayısız gecelerce ağladı
Dayanılmaz hale geldiğinde adam göz yaşlarını bir uçurtmaya sakladı..
Uçurtmayı bir buluta bağladı bir daha adamın ağladığını gören olmadı...
Adamda aşkın adını bir daha anmadı...
Her ağustos bu derdi dilden dile ağustos böcekleri birbirine anlattı...
Adamın derdini taşıyamadığından o günden sonra ağustos böcekleri sadece üç hafta yaşadı....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLK DÖRDÜN
PoetryŞiirin açıklamaya ihtiyacı yoktur herkes kendine düşeni alır, anlar. Naçizane bir şeyler karalayıp sizlerle paylaşmaktır amacım....
