5
მესამე კვირაა რაც უკვე ამ კერვით გავითქვი სახელი ამ სახელმწიფოში. სამწუხაროდ ის ქალბატონი ვერ ვნახე მაგრამ იმედი მაქ. სახე დამალული ჰქონდა ,მაგრამ მისი ხმით ვიცნობ.
დღითიდღე ფასებს უმატებენ რომ ეს დიზაინი იყიდონ და ეს ძალიან მახარებს. ჩემი ძმა ჭკუიდან შეიშალა ისე მაგრად მოვეჭიდეთ ამ საქმეს. სულ 20 ვერცხლის ქვევით არ ჩამოდიან და ახლა სახლი რომ ვიყიდო იმის ფულს ვაგროვებ , ამ ქირაში სულ ხომ არ ვიქნებით.
ჩემი ძმისგან ახალ რაღაცეებს ვსწავლობ ჩვენს ცხოვრებაზე და მით უფრო ვუკვირდები ჩემს ნაბიჯებს. გავიგე რომ ჩემს პატარაობაში სანამ მაიკლი დაიბადებოდა მე მშობლებმა უკაცრიელ კუნძულზე დამტოვეს საიდანაც სიკვდილის პირას მყოფი გამოვედი,დასუსტებული დამახინჯებული 10 წლის ბავშვი,რომელსაც იმის იმედიც აღარ ჰქონდა რომ გადარჩებოდა.
თურმე ეს გამოცდა იყო რომელიც მე არასწორად გავიგე , ამიტომ 11 წლის ასაკში ისევ წამიყვანეს. ახლა აღარ მეშინოდა , ყველაფერი გასაგები იყო, იქ შევისწავლე ჩემი ძალები მაგრამ ბოლო დღეს როდესაც უნდა გამომემჟღავნა ჩემი საბოლოო შედეგი მე ყველა ძალა დავკარგე, მის მერე მშობლებს კუნძულზე არ გავუგზავნივარ
ცოტა რამ კუნძულის შესახებ__ ეს კუნძული იყო საგამოცდო , ველური ცხოველებით და საზიზღარი ქვეწარმავალებით სავსე,სადაც შენ საბოლოო გზა გავიკვლიო. თუ შენ ძალა წაგერთვა ეს ბედია . ამის დაბრუნების არანაირი შანსი გაქვს და ასე უნდა იცხოვრო მთელი შენი ცხოვრება , ბოლო წუთებში დაგიბრუნდება და მასთან ერთად გაივლი საიქიოს, სამოთხის გზისკენ.
◖ენდ ოf იმაჯინაშიონ სთორი◗
ახლა კი დროა რომ შური ვიძიო იმ დეგენერატ კაცზე რომელმაც პირველ დღეს საზიზღრად მომექცა და სამსახურიდან გამომაგდო, მაგის ქალიშვილმა კი ჩემზე ჭორები რომ გაავრცელა ახლა მე გავავრცელებ რომ დეგენერატი მამა ყავს და არ იმსახურებს დიდგვაროვნების სახლში ყოფნას.(აზრზე არ ვარ ამას როგორ გავაკეთებ.😅)
წავედი ჩემს ძმასთან ერთად🤦
