အပိုင္း(၉)
_________
"ဆြင္ မင္းတကယ္ သြားမွျဖစ္မွာလား.."
"ငါတို႔မိသားစုအတြက္ပါ..."
တဖက္ႏုိင္ငံတစ္ခုကေန ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲညစာ
စားပြဲကို တက္ေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖေပးဖို႔ ေၾကးႀကီး
ႀကီး ဖိတ္ေခၚခံထားရတယ့္ ဆြင္။
တနယ္တေက်းသြားရမွာမို႔ စိတ္ပူေနတယ့္
မာတီကပဲ ေနာက္ဆံုးအေလ်ာ့ေပးခဲ့ရသည္။
"ေမေမ့!နယ္ရာေရာလိုက္လို႔မရဘူးလားဟင္"
"နယ္ရာေလးက ေနာက္ေျခာက္ႏွစ္ေနမွ
လိုက္လို႔မွာ အခုက သိပ္ငယ္ေသးတယ္.."
"ဒါေပမယ့္ နယ္ရာ႕အကုန္က,တတ္ေနၿပီေလ"
"သားငယ္ နယ္ရာရယ္..အသက္အ႐ြယ္က
အဓိကမဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
ကာကြယ္ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္ယူရမယ္..."
"ဒါေပမယ့္..ေမေမရာ.."
"တခ်ိန္ၾကရင္ ေမေမနဲ႔ေဖေဖတို႔ေပါင္းစပ္ထား
တယ့္ အကကို သားငယ္က သားငယ္
သိပ္ခ်စ္ရတယ့္ သူေရွ႕မွာ လွလွပပခ်ျပ
လိုက္ပါ.."
"အယ္သာနဲ႔ကာစီ ေမေမသြားမယ္ေနာ္...
မာတီ...ငါတို႔အတြက္မို႔ပါ..."
"ကို နားလည္ပါတယ္ ဆြင္.."
***************
"သိပ္ကိုလွပတယ့္ အမ်ိဳးသမီးပဲ..ငါသူ႔ကို
လိုခ်င္တယ္.."
"သခင္..သူ႔မွာ အိမ္ေထာင္ရွိပါတယ္...
သားသမီးသံုးေယာက္-"
"Shuuu...သူ႔ေယာက်ာ္းက ဘယ္သူလဲပဲ
ေျပာ..."
"ဟီဆယ္ရိုက စာေရးတစ္ေယာက္ပါ..."
"ရၿပီ..."
အမ်ိဳးသမီး ဆြင္ ေရ...မင္းအမ်ိဳးသားအတြက္
ေတာ့ ငါစိတ္မေကာင္းပါဘူး..။
"ဆြင္..မင္းက သိပ္ကိုေတာ္တာပဲ.."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ရွင့္"
"ငါတစ္ခုေလာက္ကမ္းလွမ္းခ်င္လို႔
မင္းလက္ခံႏုိင္မလား..."
"ကြၽန္မအတတ္ႏုိင္ဆံုး လုပ္ေပးပါ့မယ္.."
"မင္း....ငါရဲ႕ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ေပးပါ.."
"ရွင္..?ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ရယ္ ဒီကိစၥကေတာ့
မျဖစ္သင့္ပါဘူးရွင္.."
YOU ARE READING
ᴄʜᴀɴᴅᴇʟɪᴇʀ
Fanfiction[Unicode×Zawgyi ][Completed] ေဝဟင္ထက္က ႀကိဳးၾကာငယ္.. အေတာင္က်ိဳးကာ.. ကမ႓ာေျမျပင္ေပၚသို႔ သက္ဆင္းေတာ့... တိမ္စိုင္ေတြငိုေႂကြးေလခဲ့ၿပီ...။ ဝေဟင်ထက်က ကြိုးကြာငယ်.. အတောင်ကျိုးကာ.. ကမ္ဘာမြေပြင်ပေါ်သို့ သက်ဆင်းတော့... တိမ်စိုင်တွေငိုကြွေးလေခဲ့ပြီ...။ 5.11...
