Satürnle Aramdaki Mesafe

Sessiz Çırpınış

Unutulan ve unutulmuş hayat gibi bende seni unutmak istedim.

Bunu başardığım sanıp ne kadar çok sevindim.

Şimdi bir bar taburesinde gittiğin gecede.

hep dinlediğimiz o şarkı adına.

Seni hala seviyorum sevgilim.

Geceden esen meltem saçlarımı okşarken gözlerimi kapatmış hissetmeye çalışıyordum?

Neyi mi?

Berki Kendimi, berki şevkati, berki sevgiyi.

Berki de bütün duyguları.

Ama gece'nin bana tek verdiği şey vücümü titreten soğuk ve gözyaşlarıma eşlik eden yağmurdu.

" Neden hala Burada durmaya devam ediyorsun?" diye sordu balkonun kapısında dikilip her gece yaptığı gibi beni izlemeye koyulmuş babam.

Ellerimi soğuk mermere koymuş ve başımı Dolunaya çevirmiştim.

" Sadece..." devamı yoktu. Hiçbir zaman olmamıştı.

Babam derim bir nefes aldı ve elindeki viski bardağını ahşap masaya bıraktı elinde tuttuğu siyah şemsiyeyi açtı ve yanıma adımladı.

Bir anda dindi gözyaşlarım. Şarkıya eşik eden ince ses tonu gibi onlarda melodisiz bir hiçti.

" Biliyorum bunu kabullenemiyorsun ama o seni hatırlamıyor, hiçbir zamanda hatırlamayacak bunun için hayatına devam etmen gerekiyor oğlum" sessiz fısıltısı bir çığlık gibi içimde büyürken konuşmak istemedim.

Bende biliyordum bunları ne kadar duysamda fayda etmiyordu bana.

İnsan nasıl aşık olduğu kişiyi unutabilrdiki?

Siz hiç aşık olduğunuz kişiyi unutmak zorunda kaldınız mı?

Arkamı döndüm ve babam ile yüz yüze geldim her zaman korktuğum ama bir okadar da sevgiyi aradığım o gözlere.

"Bana biraz zaman ver olur mu?" diye mırıldandım ve yanından geçip gittim.

O ise sessizce gökyüzünü izlemeye devam etti.

...

" bugün toplanma sebebimiz açıkça belli ki bu şirket sınırları içiresinde hiç kimse birbirine iftira atamaz.
en azından benim olduğum yerde katiyen" mikrofon'dan yayılan cılız sesim kulağıma iğrenç bir şekilde dolarken.

Gözlerimi karşımdaki kalabalıkta gezdirdim. Birbirinden kibirli ve zengin insanlar.

Evet gerçekten yaşayan insanların bize taktıkları isim bu idi zenginler.

Bu dünyada iki türlü insan yaşardı.

Birincisi ; fakir ve yoksullar.

İkincisi ise ; Zengin ve kibirliler.

Sorun şu ki ben bu ikisi içerisinde olmaktanda yorulmuştum.