එදායින් පස්සෙ මම ජිමින්ව මග ඇරියා.
මට ඒ දෙන්නා අතරට එන්න බෑ.
මට දැනෙන වේදනාවත් එන්න එන්නම වැඩි උනා.
කියන්න තේරෙන්නෑ. ඒක ලොකු වේදනාවක්.
ටේහ්යුන් මගෙ ඇස් මග ඇරියා. එයා දන්නවා. එයා හැමදේම දන්නවා. මම දන්නවා එයා ජිමින්ට කිව්වෙ නෑ කියලා මොකුත්.
මම ඉන්ටවල් එකෙ තනියම කෑම කකා ඉන්නකොට මගෙ ළගට ජිමින් ආවා. ටේහ්යුන් ත් එයා පස්සෙන් ආවත් මම දැක්කා ඒ ඇස් වල ලොකු නොසංසුන් කමක්.
"යුන්ගී මොකද මේ?"
"මොකක්ද?"
පුලුවන් තරම් ජිමින්ව නොසලකා හැරපු මම අහනකොට ජිමින් මගෙ අතෙ එල්ලුනා."මාව මග අරින්නෙ ඇයි?"
"මට ඕනෙ නිසා"
මම කියනකොට ජිමින් ඇස් ලොකු කරන් බලන් හිටියා.ඒ ලොකු ඇස් වල කදුලු පිරිලා.
"යුන්ගියා.."
ජිමින් අඩන්න ඔන්න මෙන්න."මට තමුසෙ වගෙ එකෙක් එක්ක ගනුදෙනුවක් නෑ. මම තමුසෙට කැමති නෑ. මම යාලු උනෙ තමුන් එක්ක උඹෙ සල්ලි නිසා. ඒත් සල්ලි වලටත් වඩා මම තමුසෙට අකමැති. දැන් ආපු දිහාවකට යන්න."
මම කියනකොට ජිමින් පස්සෙන් පස්සට ගියා. ඒ තොල් වෙව්ලනවාඒ ඇස් වලින් කදුලු ගලද්දී මගෙ පපුවෙන් දැනෙන වේදනාව වැඩි උනා.
ටික වෙලාවක් බලාගෙන හිටපු එයා පිටිපස්ස හැරෙනකොට සිහි නැති වෙලා බිම ඇදගෙන වැටුනා.
ටේහ්යුන් යි මායි අල්ලා ගන්න හැදුවත් එයා බිම වැටුනා.
A/N = ජිමින් ගෙ භූමි වන්දනාව මතක් කර ගන්න එපා. මේක සීරියස් කතාවක්.
YOU ARE READING
𝙳𝙴𝙰𝚁 𝙰𝙽𝙶𝙴𝙻 | vmin X yoongi ✓
Fanfictionහදවතෙ ගැඹුරුම තැනක ලියවුන ආදර කතාවල එක හදවතක් හැමදාම තනි උනා ''•.¸¸.•' - '•.¸¸.•'