ေဂ်ာင္ကု တေယာက္ထယ္ေယာင္းရင္ခြင္ထဲကေန နိုးလာခဲ့တယ္ ထယ္ေယာင္းရင္ခြင္ႀကီးကေနြးေနေတာ့ ပိုတိုးတိုးၿပီးအိပ္ေနတယ္
ၿပီးၾကေတာ့မွသတိရသြားၿပီးေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတြလိုက္ရတာက ထယိ
္ေယာင္းရဲ႕မ်က္နွာေခ်ာေခ်ာႀကီး(🌚)
ေတြ႕ကာထ ထိုင္လိုက္ေတာ့
"အ့...."
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုခါးေအာက္ပိုင္းကနာက်င္လာရတယ္ ေဂ်ာင္ကုညီးလိုက္ေတာ့ထယ္ေယာင္းနိုးလာၿပီး
"အင္းးးးးးေအာ္နိုးၿပီလား"
မေန႔ကကိစၥေတြကိုေဂ်ာင္ကုကျပန္ေတြးမိေတာ့
"ခဗ်ား လူယုတ္မာ!"
"ဟက္ လာျပန္ၿပီ"
"ခဗ်ား!!"
ေဂ်ာင္ကုေျပာစကားကိုထယ္ေယာင္းက ဂရုမစိုက္ကာခံုေပၚမွာတင္ထားတဲ့ သပတ္အရွည္ကိုခါးမွာပတ္ ၿပီးေဂ်ာင္ကုဆီကိုျပန္ေလ်ွာက္လာတယ္
"ခဗ်ား...ခဗ်ား ဘာလုပ္မလို႔လဲ ခဗ်ား...ထပ္ၿပီး ထပ္ၿပီးမယုတ္မာနဲ႔ေနာ္....အင့္"
ေဂ်ာင္ကုေျပာေနတုန္းမွာဘဲ ထယ္ေယာင္းကေဂ်ာင္ကုကိုမင္းသမီးေတြခ်ီသလို ေပြ႕ခ်ီ လိုက္ေတာ့အင့္ခနဲ႔ပါလာသည္
"ခဗ်ားဘာလုပ္တာလဲ လႊတ္ေနာ္ လႊတ္"
"တကယ္ ငါျပစ္ခ်လိုက္ကမလား"
"ဟင္"
"မလုပ္နဲ႔ အား"
ေျပာေနတုန္းမွာဘဲထယ္ေယာင္းက ေဂ်ာင္ကုဒူေခါင္း ေအာက္ကလက္ကိုလႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုေအာ္ေျပာၿပီးသူ႔ပခံုးကိုဖတ္တြယ္ထားသည္
"ဟ ဒီလိုမွေပါ့"
ေဂ်ာင္ကုကိုေရခ်ိဳးကန္ထဲခ်ေပးၿပီးေတာ့ သူကသပတ္ျဖဳတ္ကာဝင္လာေတာ့ ေဂ်ာင္ကုကဟိုဘက္ေ႐ႊ့သြားသည္
"အင့္"
"ဘာလုပ္တာလဲ ခမ်ား"
ေဂ်ာင္ကုဟိုဘက္လည့္သြားေတာ့ ထယ္ေယာင္းကအလိုမၾကကာပခံုးကေနလွမ္းဆဲြလိုက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာသည္
"ဟင္ဘာလုပ္လို႔လဲ"
"ခမ်ား လက္ဖယ္ေနာ္"
YOU ARE READING
🔞ေႂကြရုပ္🔞
Fanfiction"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့" "jungkook" "ကုိယ္မင္းကိုလြတ္ေျမက္ခြင့္မေပးႏုိင္ဘူး ကိုမင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္" "taehyung"
