ထယ္ေယာင္း တို႔မနက္ 9 နာရီေလာက္ထဲကထြက္တာ jeon' တိုင္းျပည္ကိုညေန 4 နာရီမွေရာက္တယ္ jungkook ကေတာ့တစ္လမ္းလံုးထယ္ေယာင္းရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္လို႔~
"ေဂ်ာင္ကု ေရာက္ၿပီေလ~ထေတာ့~"
"ဟင္းးးေရာက္ၿပီလား"
"အင္းေရာက္ၿပီ"
"ေရးးေရာက္ၿပီေဟ့"
"ျပဳတ္က်မယ္!!"
"အာ့!!"
ေဂ်ာင္ကု က ထယ္ေယာင္းျမင္းေပၚကေနအပ်ာ္လြန္ၿပီးခုန္ဆင္း ေတာ့ေအာက္ကိုျပဳတ္က်ကာ ထယ္ေယာင္းကသတိေပးလိုက္ေပမဲ့အေျပာကေနာက္က်သြားတယ္~
ဒါေပမဲ့ ဟိုေဆာ့ ကျမင္းေပၚကေနႀကိဳဆင္းၿပီးသားမို႔လွမ္းဖမ္းကာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးနာတယ္ဆိုေပမဲ့လဲ ေဂ်ာင္ကု အတြက္ၾကေတာ့သိပ္မနာေပမဲ့ ဟိုေဆာ့ ကေအာက္ကဖမ္းခံေပးရသူအတြက္ပိုနာတယ္ေလ~
"အာ့!ေသပါၿပီ"
"အာ့ ဟင့္"
ႏွစ္ေယာက္စလံုရဲ့ညီးသံေတြကတၿပိဳင္နက္ထဲထြက္လာသည္ ထယ္ေယာင္း လဲျမင္းေပၚကဆင္းကာ ဟိုေဆာ့ ေပၚကိုတက္ဖိထားတဲ့ ေဂ်ာင္ကု ကိုထူေပးလိုက္သည္~
"ရရဲ့လား"
"နနဲ႔ေတာ့နာသြားတယ္ ဒါေပမဲ့ရပါတယ္"
"နာေနရင္ကိုခ်ီသြားမယ္ေလ"
"ဟင့္အင္း မခ်ီနဲ႔က်ေတာ္ကလမ္းလ်ွာက္ခ်င္တာ~"
"အဲ့တာဆိုလဲၿပီးေရာ စစ္သူႀကီးဟိုေဆာ့ ေကာရရဲ့လား"
"ရပါတယ္မင္းႀကီး"
"မသက္သာရင္နန္းေတာထဲေရာက္မွသမားေတာ္ နဲ႔ျပေပးမယ္~"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ မင္းႀကီး"
"ဟုတ္ၿပီ အားလံုးသြားၾကရေအာင္"
"Nae!"
ထယ္ေယာင္း နဲ႔ ေဂ်ာင္ကု ကိုဝင္သြားေတာၾကၫ့္ရတာ့ jeon' တိုင္းျပည္ကရဲမက္ စစ္သည္ေတျြပန္စုေဆာင္းထား တယ္နဲ႔တူပါတယ္ ရဲမက္ေတြအေတာ္အသင့္ေလာက္ေတာ့ရိွတယ္ထိုရဲမက္ေတြကသူ႔ကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ခ်ိန္ရြယ္ေပမဲ့
ေဂ်ာင္ကု က
"ရပ္လိုက္!!"
"မင္းသားေလး!"
"မင္းတို႔တိုက္ခိုက္မယ္ဆိုရပ္လိုက္ သူကငါ့ကိုဒီကိုပို႔ေပးတာမို႔~ဒါေၾကာင့္မတိုက္ခိုက္ၾကပါနဲ႔"
YOU ARE READING
🔞ေႂကြရုပ္🔞
Fanfiction"ကြၽန္ေတာ့္ကိုလြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့" "jungkook" "ကုိယ္မင္းကိုလြတ္ေျမက္ခြင့္မေပးႏုိင္ဘူး ကိုမင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္" "taehyung"
