Gewoon Een Jongen

1. Een Nieuw Thuis

Ik zit op mijn bed. mijn oude bed, in een nieuwe kamer, in een nieuw huis, in een nieuwe stad. Mijn bed voelt vertrouwd. Een nieuwe start, alles nieuw maar mijn bed is nog van vroeger. Ik pak een doos van de grond en zet hem op schoot. De spullen in de doos zijn nieuw, alles is nieuw. Ik zet de doos weer neer en pak de andere doos. De doos met al het oude zooi. Ik loop na de prullenbak en draai de doos om zodat alles er uit kan vallen. Maar net voor dat het valt hou ik het tegen. Ik pak wat uit de doos. "Schoolfoto groep 6" staat er boven. Ik haal dan toch maar alle belangrijke blaadjes en ander prul uit de doos en gooi hem dan weg. Ik loop mijn kamer uit en ren na beneden. Als ik daar ben zie ik ze sjouwen.

'Evan, wil je even brood halen bij de bakker? De deur uit rechts en dan aan de linkerkant'. 'Ja mam' zeg ik. Ik trek mijn schoenen aan en pak mijn jack. Ik slof na buiten en stap op mijn fiets. Over een paar weken krijg ik een brommer dus een nieuwe fiets kopen had ik geen zin in.

'Bedankt mevrouw' zeg ik. 'Graag gedaan jongen, jullie zijn hier net komen wonen of niet? Vraagt de vrouw. 'Ja, hier vakbij'. 'Ik ben Anna' 'Evan' zeg ik. 'Maar ik moet nu gaan' 'dag' zegt Anna en ik loop de winkel uit.

Ik zit boven op de half-pipe bij ons in de stad. Ik kijk na de lucht en zie de wolken langzaam bewegen. 'Mag ik er bij komen zitten' ik kijk na beneden en zie een jongen staan. 'Ja altijd' zeg ik en schuif een stukje op. De jongen klimt omhoog en komt naast me zitten. Ik staar weer naar de lucht. Ik zie vanuit mijn oog hoeken de jongen na mij kijken. 'Ik ben Evan trouwens'. 'Danny' vertelt de jongen die dus Danny heet. 'Yo, Dan' ik kijk na beneden van de half-pipe en zie nog een jongen staan. 'Wie is die jongen' vraagt hij. 'Dat is Evan, Evan dit is Matthew'. 'Yo'. Danny springt van de half-pipe af en geeft Matthew een of andere hand druk. Zelf ga ik ook na beneden en kijk ik na de jongens. Ik vraag me wel eens af of ik ook ooit zon band met een vriend zou kunnen opbouwen. 'Ga je ook mee'? Vraagt Danny. 'Waarheen'? Ik hoor Matthew lachen. 'Waar zat je met je hoofd, we gaan na de snackbar, ga je mee'? 'Nee sorry, moet zo naar huis' zeg ik. 'Okee, we zien je nog wel' zegt Matthew en dan fietsen ze weg. Zelf pak ik ook mijn fiets en fiets ik naar huis.

'Cleo, Cleo kijk' roept mijn kleine zusje en houd een tekening voor mijn gezicht. Ik zucht even en bedenk dan een reactie die mijn zusje graag zou willen horen. 'Olivia, wat mooi' zeg ik een tikkeltje te vrolijk. 'Voor jou' zegt ze en geeft hem aan mij. 'Dankje, Olivia maar mijn naam is Evan' zeg ik zonder boos over te komen. 'Sorry' zegt ze en loopt dan vrolijk weg. Hoe doet ze dat toch. Ik kijk even na de tekening en zie dat ze onze familie heeft getekend. Mama, papa, zichzelf en mij met lang haar. Olivia vind het moeilijk om me als een broer te zien, ik ben toch altijd haar grote zus geweest. 'Evan kom je we gaan eten' roept mijn moeder. 'Ja mam' roep ik terug en loop na binnen.

'En al vrienden gemaakt'? Vraagt mijn moeder. Ze kijkt me geïnteresseerd aan terwijl ik een stuk biefstuk na binnen werk. 'Ja beetje' zeg ik. 'Oh en hoe heten ze'? 'Danny en Matthew' als ik Matthew uit spreek slaat mijn stem over. Mijn ouders moeten lachen en ik kijk ze boos aan. 'Je krijgt de baard in de keel, dan gebeurt dat' zegt mijn vader. 'Vergeet je niet je medicijnen in te nemen, ze beginnen al te werken' zegt mijn moeder. Ze heeft wel gelijk mijn stem begint te veranderen. Vorig jaar heb ik mijn ouders verteld dat ik in het verkeerde lichaam zat. Ze begrepen me wel en wouden me helpen. Ik moest allemaal testen doen en er kwam uit dat ik van binnen een jongen was. En daarvoor heb ik nu medicijnen. Ik ben nu 17 dus mag ik wel medicijnen slikken. Ik stop mijn laatste stuk voedsel in mijn mond en loop na boven.

Ik loop de sportschool in en het enige wat ik hoop is 'kleedhokjes' 'kleedhokjes' 'kleedhokjes'. En tot mijn verbazing zijn er nog kleedhokjes ook. Ik kleed me om in een van de kleedhokjes en doe mijn andere spullen dan in een kluisje. Alleen een flesje water en handdoek neem ik mee. Ik loop een zaal in en kijk mijn ogen uit. Overal staan loopbanden, fietsen, gewichten en apparaten waar ik de naam niet van ken, maar ik kan wel concluderen dat er meer staat dan de sportschool uit mijn oudere woonplaats. Ik loop naar een loopband en begin daar te lopen. Rustig voer ik het tempo op en ik merk dat ik het langer vol houw dan de vorige keer. Dan heeft het trainen toch nut gehad. 'Yo gast, hoe gaat het'? Ik kijk naar de loopband naast me en zie daar matthew lopen. 'Yo gaat wel goed, hoe was de friet'? Een lach ontsnapt van matthew's gezicht. 'Lekker, maar het werd nog lekkerder toen Kim bij ons kwam zitten' ik keek Matthew niet begrijpend aan. 'Kim is de mooiste meid van de stad'. 'Oh, okee en waar baseer je dat op' vraag ik aan Matthew die een grijns niet kan onderdrukken. 'Op haar kont en haar gezicht. Ze is niet te klein, maar is ook niet groter dan de meeste jongens. En dan haar slanke lichaam vergeleken met haar borsten..' Mattew gaat een tijdje door en ik probeer me Kim voor te stellen met alle informatie die ik kreeg van hem.

**********
Dit is mijn eerste hoofdstuk. Hoor graag wat jullie er van vinden..

XX Emely