SADECE SEN

OLAYLAR AYDINLANIYOR...

Merhaba yeni bölüm... Bu arada lütfen okuyan herkes bölüm hakkinda yorum yapsin ki yeni bolum hemen gelsin...guzel yorumlarinizi bekliyorum..

Eve girdim ve yatağa uzandım. Geçenlerde olan şeyler sanki hepsi Kaan varken oluyor diye düşürken birden mesaj geldi. İsimsiz bir kişi ona " bundan kimseye bahsetme ama Kaan senin pesinde hersey bir oyundu... " dedi. Ayça birden hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamış bir yandan da Kaan ' ı arıyordu.
〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽

Açtım ve o güzel sesi yerine sert tonda bir bir ses çıkararak " 10 dakika sonra parkta." dedi ve kapattı. Üstüme bir hırka aldım ve evden çıktım.Kaan ileride salıncakların orada idi. Bende yanına yaklaştım ve soğuk bir tavırla " Selam " dedim. Herhalde biraz fazla soğuk söylemiş olnalıyım ki bana " Ne oldu ? "
dedi. Bende " Birşey yok fakat sen beni seviyor musun ? " dedim. O da " Tabikide bu nasıl bir soru böyle ?? " dedi. Bende " iyi o zaman beni neden buraya çağırdın ? " dedim oda bana " seni ôzledim... " dedi.
〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽

Bende işim var dedim ve oradan ayrıldım. Arkamdan gitme bile demedi. Evet belki Kaan ' a çok aşığım ama... Bieden telefon çaldı. Arayan Mert idi. Onu 1 aydır görmemistim. Bir ayda o kadar olaylar oldu ki !!
〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽

Telefonu açmadım.. Eve gidip mısır patlattım ve bir aksiyon filmi izledim. Koltukta uyuya kalmışım. Sabah Mert 3 cevapsız arama. Umrumda deil. Bugün biraz kafa dinlemek ve düşünmek için sahile gittim. Oturdum ve denizin o mükemmel sesini dinledim. Derken yanıma bir çocuk oturdu. Nerdeyse benimle yaşıt gibiydi. " Deniz ne de güzel.." dedi. Sesi bir piyonanın sesindende güzeldi. Bende iç geçirerek " evet " dedim. "Adın ne ? " dedi bende " Ayça " demekle yetindim. "Burak " dedi.
〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽

Onunla gitgide sohbet koyulaştı. Ama hava kararmaya başlamış ve benim yarın sınavım vardı. Bu yüzden müsade istiyip giderken " Ben seni evine kadar bırakırım . " dedi. Bende başımla onaylayarak bana yetişmesini bekledim. Yanıma geldi ve yürümeye başladık. O bana bir takım sorular sordu. Arada espiriler yaparak yüzümü güldürüyordu. " Gülüşün çok güzel... " dedi. Bende hafif utanarak güldüm.
〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽〽

Evimin önünden geçerken " burası " dedim. O da " peki , aaa bir daha görüşürmuyuz ?? " dedi. Bende " neden olmasın ? " dedim ve el sallayarak içeri girdim. Tam o sırada tüfek sesleriyle irkildim....

Evet bu gün de bu kadar...Yorum yapan ve okuyan herkese tesekkur ederim bu bolum,biraz daha uzun oldu. 8 bin,olmusuz cok tesekkurler.... Vote vermeyi unutmayin...