SADECE SEN

ONA AŞIĞIM...

Bu sözumun arkasindan Kaan bana :
- " Ondan hoslaniyor musun ? "
- " ... "
- " Ayça cevap ver ! "
- "Seviyosam ne olmus. Evet seviyorum var mi ? "
Bu sozden sonra Kaan bana tavir aldi ve defolup gitti.
O artik eski Kaan degildi.... Asik oldugum , ugruna olmeyi bile goze aldigim...
Kaan

Ayça ' nin o cocugu sevdigine inanamiyordum. Nasil yani ? Beni o kadar severken... Umarim Burak 'in benim uvey babamın oglu oldugunu anlamazdi.
Butun gece bunu dusunerek odanin icinde dort dondum. Oda cok sessizdi. Odanin sessizligini telefon sesi bozdu.
Arayan Burak idi.
- " 1 dk sonra asagiya in. ".
Bende hemen uzerime ceketimi alip disari ciktim.

Ayça

Artik Kaanla sevgili olmadigima gore istedigimi yapabilirim. Eve gittim ve rahatca uyudum. Sabah uzerime şık bir tulum ve uzerine kot bir ceketle evden ciktim - Yolda Kaan ' ı gormemek umuduyla -

Okula gittim ve kutuphaneye gittim. Elime bir kitap aldim ve sayfalarini karistirdim. Zil caldi. Kosa kosa sinifa girdim. Sansliyim ki Kaan sinifta yoktu.

Dersten ciktim ve yolda ilerlemeye basladim. Yolda Burak ' ı gordum. Guldum ve " selam " diyip durdum. Fakat o senki hicbirsey olmamis gibi yoluna devam etti.Bende surat asip önünü kesdim

Burak

Ayça tam karsimda duruyordu. Herzamanki gibi gayet guzel ve şıktı. Fakat Kaan la konustuktan sonra ona artik yuz vermemeliydim. Bu yuzden " Ayça cok isim var sonra gorussek ? "
- " Aaa peki ama beni niye takmadin ? "
- " Gormedim ozur dilerim.. "
Bu dediklerimden sonra farkettirmeye calismasada uzulmustu ve bu benim icimi kemiriyordu.
- " Peki o zaman bi ara sahilde bulusuruz "
- " Belki bb "

Ayça

Bu aralar herkes bana bir garip davranmaya basladi. İlkte Kaan sonrada ..
Burak.. Onu seviyordum. Ama su degisen halleri... Ama sunu soylemeliyim ki :
ONA ASİGİMMMMM...!!!