.

3 1 0
                                    

"Tamam anne , teşekkür ederim. Bende seni seviyorum. Babama selam söyle. Kaptıyorum şimdi. Görüşürüz."

Bugun Berlin'de ki ilk günüm. İnsanlar farklı, evler farklı , burada hayat farklı. Buraya araştırma yapabilmek için geldim. Çalıştığım gazete ajansında ki maaş çok azdı ve bende Berlin'e taşındım. Burada maaş fazla olsa da alışmak zor olacak gibi görünüyor.
"Enes, bu kıyafetleri nereye koyayım?"
En azından tek değilim.
"Komidine koy, yerleştirim bi' ara. "
Yanımda aynı kampüsten mezun olduğum dostum Ömer var. Ömer bi' kaç sokak aşağıda oturuyor ve o da gazete basım işlerinden sorumlu. Orta boylu , kısa saçlı, kumral tenli, kara saçlı, kara gözlü, dövmeli bi' tip. Biraz kaba fakat samimi. "Tamamdır kardeşim,  hallettik. Pardon BENN hallettim. Sen anca oturdun." , " Sağol Ömer. Bi' ara hatırlat sana yemek ısmarlarım. Sözüm olsun." , " Rica ederim. Hadi ben kaçar, yengen bekliyor. Kolay gelsin sana."
Onu uğurladım ve kendime güzel bir kahve hazırladım. Ee Enes buraya alışabilecek misin?
Bilmiyorum.

 Paralel AynaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin