STAJER KIZ (GIRL×GIRL)

BÖLÜM~4

Eve vardığımda çantamın ön gözünden anahtarlarımı çıkarıp kapıyı açtım. İçeriye geçtiğimde herkes koltukta oturmuş televizyon izliyorlardı.

-Ben geldimm.

-Selam tatlım hoşgeldin. Bizde yemek yemek için seni bekliyorduk.

-Ellerimi yıkayıp hemen geliyorum.

Koridordan ilerleyerek sağa döndüm. Odama geldiğimde üzerime rahat birşeyler giyinip ellerimi yıkadım ve salona ailemin yanına doğru yol aldım.
Masaya oturmuş yemeğe başlamak için beni bekliyorlardı. Bende masadaki yerimi aldıktan sonra annem servise başladı.

-Brokoli istemiyorum tabağıma koymana gerek yok annecim.

-Tatlım istemesende vücut sağlığın için yemek zorundasın.

Oflayarak uzattığı tabağımı önüme koydum ve yemeye başladım. Tabiki brokolileri en sona bırakıcaktım hem belki doydum dersem yememe şansım olabilirdi. Elimdeki çatalı ağzıma götürürken babam konuşmaya başladı.

-Diyorum ki bu haftasonu ufak bir kaçamak yapalım sanırım hepimizin buna ihtiyacı var.

Cümlesi bittiğinde annem cevapladı.

-Fazlasıyla.

Babam bana dönerek konuşmaya devam etti;

-Sen ne dersin İlmira?

-Aslında benim de gerçekten buna ihtiyacım var annemin de dediği gibi fazlasıyla ama yetiştirmem gereken çizim ödevlerim ve çalışmam gereken sınavlarım var o yüzden size katılamayacağım.

-Peki tatlım başka zamana erteleyebiliriz.

-Hayır bu gerçekten hiç sorun değil eğlenmenize bakın. Bir tatili hakkettiniz başka zaman da beraber gideriz.

-O halde düşünülür.

Arada konuşulan ufak tefek konular haricinde sessiz bir yemek diyebilirdik. Yemekten sonra odama çıkıp ılık bir duş aldım. Perspektif ödevimi yarına bırakabilirdim sonuçta yarın perspektif dersimiz yoktu. Uyumak için yatağıma girdim ve gözlerimi kapattım.

××××××××××××××××××××××××××××××××××

Sabah gözlerimi açtığımda bedenimde anlamsız bir yorgunluk vardı adım atamayacak kadar halsizdim. Telefonumu alarak saate baktım. 7.30 hazırlanmak için yarım saatim vardı. İstemeye istemeye olsa da kendimi yataktan kalkmaya zorladım. Dolabımın karşışına geçerek giyeceğim kıyafetleri seçtim ve giyinmeye başladım.

Aşağıya indiğimde kahvaltı hazırdı. Masanın üzerinde ufak bir not vardı.

-Ameliyata gitmem gerekiyordu uyandırmak istemedim. Lütfen kahvaltını güzelce yap seni seviyorum tatlım.

Annemden olduğunu anladığım notu okuduktan sonra buruşturarak çöpe attım ve kahvaltımı yapmak üzere masadaki yerime oturdum. Telefonumdan gelen bildirim sesiyle mesaja baktım. Eliften gelmişti.

-Kapının önündeyim.

Oturduğum yerden kalkarak kapıya yöneldim. Kapıyı açtıktan sonra gülümseyerek Elif'e baktım.

-Bende kahvaltı yapmak üzereydim gelsene.

Geçmesi için kapıda kücük bir aralık bıraktım. O geçtikten sonra ben de peşinden ilerledim ve tekrar masaya oturdum.

-Annenler yok mu?

-Hayır ameliyata girmesi gerekiyormuş. Babam da şirkete geçmiş olmalı.