Po przeczytaniu krótkiej notatki od Zulemy, Macarena usiadła na łóżku i zaczęła płakać. Nawet nie miała pojęcia z jakiego powodu. Czy ze słabości, gniewu, smutku, rozpaczy, tęsknoty, rozłąki z ukochaną... po prostu pustka i nic więcej.
Wiedziała, że musi się przygotować na pogrzeb pomimo tego, że nie była na to gotowa bo zawsze myślała, że to ona ją zabije. Prawie każdy kto znał te kobiety tak myślał.
W tamtej chwili przypomniała sobie jakieś wspomnienie z czarnowłosą... gdy razem mieszkały, unikały siebie i uciekały przed policją, pomimo tego że uciekały cały czas przed sobą. Nie chciały spojrzeć prawdzie w oczy... Nie chciały?... Nie mogły?... Nie miały jak?... czy poprostu nie wierzyły w to?... Teraz to już nie ważne.
3 dni później, był dzień pogrzebu Ukochanej Macareny... blondynka znalazła w kosmetyczce perfumy Czarnowłosej. Tak jak myślała- męskie. Kilka razy psiknęla nimi czarną bluzę, chciała poczuć się jakby stała obok niej.
"Kocham cię jak Diabli"...
Maca wsiadła na motocykl który był kolejnym bibelotem zakupionym przez Zulemę jak rolki, narty, mercedes a nawet trampolina.
Po dojechaniu tam, zauważyła... w zasadzie to nikogo. Była sama z księdzem.
- nikt kurwa nie przyszedł? Ludzie są skurwysynami. Nie przyjść na pogrzeb? Każdy ją znał... nawet Saray nie ma!- myślała Maca. Ciężko uwierzyć że nawet na pogrzeb nikt nie przyszedł... no cóż. Ich wybór.
Po ceremonii, Macarena zaczęła rozmawiać z... w zasadzie go z nikim.
- jest Ci przykro? Nawet Saray do ciebie nie przyszła a byłyście nierozłączne... wiesz jak za tobą cholernie tęskne?! Wiem że uratowałaś mi życie ale wolałabym umrzeć z tobą niż żyć bez Ciebie- położyła na grobie kwiaty i odeszła z tamtąd.
Następnego dnia, Maca wyjechała z hotelu Oaza i już tam nie wróciła. Nie wiadomo co się z nią stało, czy żyje... Nic. Przepadła...
****
Dzięki za przeczytanie tej krótkiej opowieści. Mam nadzieję że nie było aż tak źle heh... do zobaczenia kiedy indziej PAA ♡♡♡♡♡
311 słów
