Nefes nefese kalmıştım, sürekli boynumda hissediyor olduğum nefes yüzünden kalbim hizlaniyor ve bitirmeye çalıştığım bu yol ısrarla uzayıp duruyordu.
Sokağın sonuna kadar ayrılmamisti nefes dibimden. Jeon diyordu sürekli tanıdık ses korkutuyordu ama sürekli seslenmesini istiyordum. Aniden bir islaklik hissetmiştim. Küçük, ılık ve hizli damlalar...
Gözlerimi actigim sırada elinde su dolu bardağı tutmuş olan Jimin ile bulusmustu gözlerim. Boyle salak bir çocukla nasıl aynı evi paylaştığımı sorgulama aşamasını geçmiş ve direkt boğmaya çalışmıştım. Arada ağlar gibi sesler çıkarmış ama o sesler bile boyu kadar kısa olduğu için umursamamistim.
Uzun bir boğuşmadan sonra yorulmuş ve ikimizde pes etmiştik sonunda. Aniden yataktan kalkıp kosar adım asagi inmisti ve bütün mahalleyi ayağa kaldıracak bir ses duyulmustu. Sanırım özenerek yaptığı omletler yanmıştı.
Asagi inmeye korkuyordum ama çoktan giyinmiştim ve okul saati yaklasiyordu. Yavaş ve dikkatli adımlarla asagi inmis ve sessizce Jimin'in yanına yaklasmistim.
Tek laf etmemesi beni korkutuyordu ama su an buna takilmamis bende ona katilmistim.
Sessizliği bozan kapı sesi ile ayaklanmış ve kapıya doğru ilerlemistim. Bu saatte kimin geldiğini tartışıyorken kapının tekrar çalınması üzerine Jimin bağırarak peşimden gelmeye başlamıştı. Kapıyı açtığım sırada karşımda gördüğüm kişi ise günün en büyük sürprizi olmuştu ya da kabusu.
Kim Taehyung karşımda dikilmiş ve beni uzun bir süre suzdukten sonra gözlerini üzerime dikmisti. Jimin anında bağırmayı kesmiş ve içeriye geçmişti bile. Daha fazla dikilmemek adına neden geldiğini soracağım sırada beni susturmus ve hızlıca açıklamasını yapmıştı.
Okula birlikte gitmek istediğini söylediği an gözlerim sonuna kadar açılmıştı.
Ne oluyor diye düşünemeden duyduğum korna sesi ile yerimde ziplamistim.
Taehyung ile ayni anda o tarafa dönmüş ve sanirim birazdan olacakları ikimizde tahmin etmiştik.
Arabasından inen Hoseok, onu görmemiş gibi davranıp yanıma kadar gelmişti ve aynı teklifte bulunmuştu. Bugüne mi sıralandiniz diyecekken ikisinin birbirine olan bakışları beni susturmaya yetmisti. Aralarında gercekten büyük bir olay var gibiydi.
Sonunda bakışmaları kesilip ikiside bana döndüğü an bir yol bulması için gözlerim Jimin'i arıyordu ama o çoktan evin içinde kaybolmuştu. Daha fazla bu durumda kalamazdim ve o an söyleyebileceğim en saçma şeyi söylemiştim.
"Otobusle gideceğim ben."
Söylediğim şeyi beynim algıladığı sırada ben bile utanmistim. Gözlerim onlarla bulustugunda ikiside beni anlamaya çalışıyor gibiydi. Bir kere yapmıştım bunu, arkasında durmak zorundaydım.
Apar topar onları gönderdikten sonra Jimin ile yalnız kalmıştık. Boğuşacak vaktim olmadigi için hızlıca evden ayrılmıştık. Otobüs durağına tabii ki gitmeyecektim ama hızlı yürümezsem ortada kalacaktım.
Hizli adımlarla sokaklardan geçerken Jimin söylenmeye başlamış arada ise söylediğim yalana gülüyordu bu rezil durumda bile eğleniyor ve bende ondan eksik kalmıyordum.
Bu sırada yanımda hızla duran bir araba ile kendimden geçmiş bildiğin çığlık atmıştım. Arabadan inen kişi ile ise ikinci çığlığımi atmak üzereydim. Taehyung bana doğru sırıtarak geliyordu çünkü.
"Yalan söylemen kötü bir davranış Jeon."
Jimin gülmeyi kesmis ve sessizce arkama geçmişti. Taehyung ise hala gözlerime odaklanmis ve sırıtıyordu. Ben ise tam olarak bu anlarda gerçekleşen beyin ve hayat sorgulama evresindeydim.
Sonunda savaşı kaybetmiş ve o lanet arabaya binmistim.
Okula vardığımız sırada gözler anında üzerimize toplanmıştı çünkü Hoseok bizi izlerken Taehyung ve ben arabadan inmistik. Taehyung o an Hoseok'a attığı bakış ile herkesin dikkatini ikiliye vermesini sağlamıştı. Arada kalan ise ben olmuştum.
Sessizce ve tüm gözler uzerimizdeyken sınıfa geçmiş ve sırama gececekken kolumdan çekilmesi ile sarsilmistim. Taehyung sinirle soluyorken ilk gun oturduğum yere oturtmaya calismisti beni ancak bu sefer bunu yapamayacakti.
Sonunda çalışmaya başlayan beynim sayesinde Hoseok'un sırasına gecmis ve pis bakışlarını aldirmamaya çalışıyordum.
Hoseok sınıfa geldiğinde yüzüne bir gülümseme yayilmis ve yerinde soluyan Taehyung ile bulusmustu gözleri. Kendisinin bile güçlükle duyabileceği bir sesle
1-1 Tae demisti. Ne anlamaya geliyor olduğunu bilmiyordum ama Taehyung yine yerinden sert bir şekilde kalkmis ve ayrılmıştı sınıftan. Hoseok ise memnuniyetle yerine yerleşiyordu bu sirada.
Yanlış giden bir şeyler vardı ama çözmesi zaman alacak gibiydi...
S.a.
Yıllar sonra yeni bölüm. Bb.
