Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben ırmak ve başka bir ajanlık görevinde ilk günüme hazırlanıyorum.
Bu günde büyük bir mafya liderinin zayıf noktalarını öğrenmek için tutulmuştum.
Öncelikle ona yakınlaşmam sonra güvenini kazanmam gerekiyordu.
Sabah uyanıp yatakta kıvranırken bir yandan da bu seferki görevim olan mafya liderine nasıl yakınlaşacağımı düşünüyordum.
Of'layarak yataktan doğruldum ve kalkarak kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açıp lavobaya doğru ilerleyerek hızlı bir şekilde günlük rutini mi yaptım.
Mutfağa girerek dolaptan yumurta aldım. Çekmeceden bir tava aldım ve yumurta mı omlet şeklinde pişirdim.
Hemen çıkmam gerekiyordu bu yüzden yemeğimi hızlıca yedim. Koşar adım lavobaya girdim ve dişlerimi fırçalayıp çıktım.
Hemen odaya girip üzerime siyah bir ceket, altına siyah pantolon aldım yanıma da bir çanta hemen onları giydim ve hemen evden çıktım.
O sıra telefonu çıkarıp patronu aramam gerekiyordu. Telefonu çantanın içinde ararken yola çıktığı mı fark bile etmemiştim.
Bir anda bir korna sesi ile irkildim. Araba durdu ve içinden aradığım adam çıktı.
Mafya lideri yani Pars Yılmaz.
Bana doğru gelerek kolumdan tutu ve kendine çevirdi.
"İyi misiniz?" diyerek tebessüm etti.
"Evet iyiyim, teşekkür ederim." dedim ve hızlı adımlarla kaldırıma çıktım.
Oysa arabasına binip gitmişti bile.
Hemen telefonu çıkardım ve Kıvaç beyi aradım. O benim patronum du ve bilgileri ona verecektim.
"Merhaba Kıvanç bey, ben Irmak."
"Merhabalar evlat, bir şey mi oldu?"
"Evet efendim, sizin yanınıza gelirken karşılaştık."
"Nasıl yani?"
"Gelince daha detaylı konuşuruz. Neredesiniz?"
"Her zamanki yer."
Telefonu kapatarak mekana doğru ilerledim. Orası kuytu köşe bir yerdi ve kimse bilmezdi.
Kıvanç beyin odasına doğru ilerledim.
Kıvanç bey benim babam gibiydi, o beni büyüttü yetiştirdi. Bu yüzden onu asla bırakamadım.
Odasının kapısını tıklayarak içeri girdim.
"Hoş geldin kızım, gel."
"Hoş bulduk Kıvanç bey, nasılsınız?"
"İyiyim canım, kahve söylüyorum hem içelim hem de konuşalım."
Kafamı salladım ve gösterdiği yere oturdum. Bir süre sonra kahveler geldi.
"Ee anlat bakalım, neler oldu."
"Ben sizi arayacaktım, telefonu çantanın içinde ararken yola çıkmışım. O an bana çarpmadan durdular, arabadan indiğinde o olduğunu anladım. Bu şekilde bir karşılaşmaydı."
"Anladım, bu iyi olmuş. Bu aksam bir bara gidecek, hep orada olur. Onun gözüne gir, güzel ol ve yakınlaş."
"Tamamdır, ben çıkayım akşam için hazırlanacağım."
O da benimle kalkarak elimi sıktı. Ben mekandan çıkarak eve doğru ilerledim.
Eve vardığımda dolabı açarak akşam için elbise seçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbiseyi giyerek evde birkaç tur attım çünkü topuklular la hiç iyi değilimdir.
Saat 20.00'de çıkmam gerekiyordu ve saat 19.30'du. hızlı bir şekilde evden çıktı. Bir taksi durdurup bindim.
Paraya ödeyip indim ve bara girdim. İçeriyi süzdüm ve evet kurbanı yakaladım.
Bir içki alarak ona yakın bir masada oturmaya başladım.
Beni fark etmişti ve bana bakıyordu. Ona bakarak gülümsedim ve önüme döndüm.
Bir adam yanıma gelerek
"Pars Bey sizi masasına davet ediyor." dedi.
"Ben bu mekanın orospusu değilim, bunu ona iletirseniz sevinirim."
Adam yanımdan ayrılıp liderlerinin yanına doğru ilerledi.
Sanırım söylemişti çünkü bana daha farklı bakıyordu, sinirli...
Bir süre sonra masama gelerek bana bir içki uzattı.
"Özür mahiyetinde olsun."
Uzattığı içkiyi alarak teşekkür eder gibi başımı salladım.
"Bu gün siz diniz sanırım, çarpmak üzere olduğumuz."
Bilmiyormuş gibi davranarak konuştum.
"Aa evet o sizsiniz kusura bakmayın tanıyamadım."
"Sorun değil güzelim."
Evet biraz yakın olmam gerekiyordu ama bu kadar hızlı beklemiyordum.
"Güzelim?"
"Sorun mu var?"
İçim ürperdi, bir anlık titreme hissettim ama belli etmedim.
"Yanii bir anda böyle samimiyet anlayamadım."
"Ağız alışkanlığı güzelim, kusura bakma."
Ona göz devirerek önüme döndüm. Adamsa yanımdan gitmişti.
*hay aksi! Gitti.*
Neyse tanışmak için güzel bir başlangıçtı, elbet planın devamı gelir.
