3. Bölüm: Klavyede gezen parmaklar...

87 16 3
                                    

Zarok: İçim rahat etmedi.

Zarok: Aksel adına tekrar özür dilerim.
-
Neden uzatıyordu ki hâlâ, başkasının yerine özür dilemek güzel şey miydi ki?

Birde bunu ben sorguluyordum... sürekli suçlu olmadığı halde özür dileyen ben...

Peki şimdi ne yazacaktım?
Ben daha önce kimseyle mesajlaşmamıştım ki.

Acaba bir şey yazmasa mıydım, ama bu seferde görgüsüzlük yapmış olurdum.
En iyisi fazla uzatmadan cevap vermekti.

Tan: Gerçekten önemli değil tekrar teşekkür ederim iyi akşamlar.

Zarok: Her ne kadar önemli değil desen de kırıldığını biliyorum.

Zarok: Kalp kırılması geçmeyen yaralardandır bunu çok iyi biliyorum.

Zarok: Neyse böyle şeyler konuşup mutsuz olmaya gerek yok sonuçta geçmiş hatırladığın kadar vardır.

Tan: Bence geçmişi hiçbir zaman unutmayız sadece hafızamıza küçük oyunlar yaptırmak ister ve unutmuşluk rafina kaldırırız.

Tan: Aslında geçmiş hep bizimledir.

Zarok: Belki senin kadar güzel anlatamayacağım ama bence de, Geçmiş aslında geçmezmiş hep bir köşede yerinden çıkmak için geceyi beklermiş.

Tan: Oğuz Atay, çok severim.

Zarok: Yakalanmasam ben de çok sevecektim.

Zarok: Sen de mi şiir seversin?

Tan: Hemde çok severim yani sadece şiir sevmem kitapta severim.

Tan: Kitaplar benim en sevdiğim şey hele de mutsuz sonlu biten kitaplar bayılırım.

Zarok: Neden özellikle mutsuz sonlu kitaplar?

Tan: Mutlu sona inanmam çünkü hem mutluluk geçicidir bence.

Tan: Sıcak yaz akşamların da bir anlık esen rüzgar gibidir gelip gitmesi bir olur saniyelik rahatlatır sonra yine sıcaklık devam eder.

Tan: Akıllar da sadece can sıkan sıcaklık kalır.

Zarok: Çok güzel benzetmeler yapıyorsun saatlerce konuşsan sıkılmadan dinlerim.

Tan: Teşekkür ederim.

Zarok: İltifat etmemiştim ama yine de rica ederim.

Tan: Şey benim ders çalışmam lazım da şimdi gitsem kırmam seni değil mi?

Zarok: Yarın beni de sınavlara çalıştırırsan kırılmam.

Tan: Tabiki çalıştırırdım ama arkadaşların benimle konuşmana iyi bakmıyorlar aran bozula bilir onlarla.

Zarok: Ben hayatıma birini alırken kimseye sormam ayrıca seninle konuşuyorum diye dışlanacaksam demek ki onlarla hiç gerçek arkadaş olmamışız.

Zarok: Sen rahat olabilirsin sevdiklerim için herkesi karşıma alırım.

Tan: Pekala iyi geceler şimdiden.

Zarok: İyi geceler.

Elimi otomatik kalbime gitti neden heycanlanıyordum ki, yüzümde aptal bir gülümseme vardı.

"Sevdiklerim için herkesi karşıma alırım" demişti.
Gerçi genel anlamda söylediği çok belliydi ben niye üstüme alıyordum ki...

Kendine itiraf et Tan yine de böyle bir şey duymak çok güzel...

İç sesim haklıydı sanırım.
Elimi yerde duran kitabıma attım bu kadar oyalanma yeterdi ders çalışmam lazımdı.

---
Kitaba devam etme konusunda çok kararsızım....
Çünkü okuyanlara duyguları hissettire biliyor muyum bilmiyorum.

Yıldıza basmayı unutmayın lütfen.

Pupilla -GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin