The End Of Peter Pan's Single Life✔️✔️

✿6❀

"කාරා...මොකද ආය රතු වෙලා...කැප්ටන් හුඩ් වගේ..."

යකෝ මේකාට ලැජ්ජාවක් කියලා එකක් නැද්ද...අසරනයි මම හරී අමාරුවෙන් එයාගෙන් ඇස් දෙක අයින් කරන් මම බිම බලා ගත්තා..

"කාරා...ඔයා නම් දැන් හුඩ් වගේමයි...ඊෆ්...කන්න හිතෙනවා.."

ඒකට මම තව රතු උනා...

"පි....පීටර්...අර ශ...ශර්ට් එක දා ගන්න.."

"උදවු වෙනවකො..මට ඒකේ අත් බෙල්ල දාන එක පැටලෙනවා.."

පීටර්...කාපිය යකෝ මාව...අම්මපා මූ නම්...තොලත් හපාගෙන මම වැඩේට බැස්සා..අත දාන එකට ඔලුවමයි ඔබන්න බලන්නේ...කොහොමහරි ස්ත්‍රී දයිරිය දාලා ශර්ට් එක ඇන්දුවා..
වාව්...
පීටර් නිකම් සුරන්ගනා කතා වල ඉන්න කුමාරයෙක් වගේ...

එකපාරම පීටර් මාව බදා ගත්තෙ මට හුස්ම ගන්නත් අමාරු වෙද්දි..

"හුම්ම ලල්ල බෑ පීලල්..."

එකපාර එයා මාව අත ඇරියා..

"සොරි..."

"කමක් නෑ..."

"කාරා...ඔයාට ගොඩක් ස්තූතියි..මට මෙහෙම උදවු කරනවට..."

"ඒක මගේ යුතුකමක්...."

පීටර් මගේ ඔලුව අතගෑවා...මට ඒ දැනුන උනුහුම කියන්න වචන නෑ...

Peter pan pov.....🍀

කාරා...මම වෙන්ඩි , ජේන් ගැන හිතන හැම වෙලේම කෙනීගේ රූපෙට කලින් මගේ මනසේ ඇදුනේ කාරාගේ රූපේ....කෙනී ගැන නැති විශේශත්වයක් මට කාරාගෙන් දැනෙනවා...මගේ මල්ලිලා...ටින්ක්...ලග ඉද්දි නොදැනුනු දෙයක්...
ඒක මගේ නින්දත් නැති කරනවා...
ඒ කාරාගේ රූපේ...එයා මගේ ඉස්සරහ ඉද්දි මට මාව පාලනය කරගන්න බෑ...
මොකක්ද ඒ හැගීම...
මට මුකුත් තේරෙන්නෙ නෑ...
ලොකු වෙන්නෙ නැතුව හිටියා නම් මේ කිසි කරදරයක් නෑ....
ඒ හැගීම මට රිද්දනවා...ඒත් ඒ වේදනාවට මම ආසයි...ඇබ්බැහි වෙලා..

(😭💔 පීටර් අයියා...ඒ ආදරේ යකෝ...)

කාරා නිදිද කියලා එයාගේ කාමරේට ඔලුව දාලා බලන්න හිතුනත් මම ඒ හැගීම යටපත් කරගෙන ජනේලෙන් එලියට ගිහින් වහලේ උඩ හාන්සි උනා...
රෑ අහසේ තරු අතර මගේ ගෙදරත් තරුවක් වගේ පායලා තිබ්බා....
අහසේ ඇදුනු කාරාගේ රූපේ මා දිහා බලලා හිනා වෙද්දි මම ඇස් පියා ගත්තා..

පීටර්ට ඒ හැගීම තේරුම්ගන්න පුලුවන් වෙයිද???