Still You, Always You
– elrosey
CHAPTER 1
Do you have a crush? Do you still remember who your first crush is? Teka naka ilang crush ka ba? Ako kasi, isa lang. Eversince I was on sixth grade until now, iisa lang crush ko.
Lucien Kallean is the man of my dreams, growing up I always see him as the person that I'll marry. Oo ganon ka OA ang imagination ko.
But who else won't be head over heels on a guy who almost have everything? Money? Check. Brains? Check. Aura? Check. Fame? Check. Looks? Definitely a CHECK!
Kaso merong isang kulang sa buhay niya na hindi niya pa nakukuha. Ako! Si Vigo Celestine Yu. Maganda, matalino, mayaman, sexy, at higit sa lahat patay na patay sakanya. Saan pa siya? Edi kay Virgo na!
Kaso ang problema nga lang ay nananatili akong invisible sa paningin niya. How could he ignore my beauty?! Chariz. Okay lang, alam ko namang mapapasa akin din naman siya.
"Huy Virgo, matutunaw na si Lucien sa titig mo. Maawa ka naman."
That is Vixor Alejandro Fernandez. My one and only best friend. Wala talaga akong kaibigan, buti nga kinausap nya ako nung middle school kung hindi ay hanggang ngayong senior high siguradong wala pa din akong kaibigan. Making friends aren't my thing.
"Hindi siya matutunaw ano ka ba! He is made for me to stare at." I rolled my eyes at saka kumuha sa fries niya. He's letting me naman kasi ako din nag bayad.
"Maganda at Matalino ka naman pero bakit nababaliw ka sa di ka naman kilala?" tinapunan ko siya ng masamang tingin na nagpa taas sa dalawa niyang kamay. "Whoa chill there little kitten, nagsasabi lang ako ng totoo."
Sabagay, tama nga naman siya. Maganda ako at matalino, pero alam kong mapapansin din ako ni Lucien.
I just rolled my eyes at him saka inubos na may inis ang pagkain na nasa harap ko.
Nakita kong tumayo na si Lucien at naglakad palabas ng cafeteria kasama ang girlfriend niyang si Diana. They doesn't look sweet kaya malakas talaga kutob ko na baka hindi talaga siya mahal ni Lucien.
Pero wala naman sa sweetness yung love diba? :<
"Dalian mo naman Vixor! Umalis na siya dito sa cafeteria oh!" hinila ko na si Vixor at hindi na hinintay ang reaksyon niya.
Nang makalabas kami sa cafeteria agad kong hinanap si Lucien. Ano ba yan! Hindi namin naabutan. Ang bagal kasi ni Vixor e. Daig pa ang pagong sa sobrang bagal.
"Kawawa di naabutan ang kanyang man of his dreams." i rolled my eyes on him, that makes him laugh even more. Evil.
"Kapag naging kami ni Lucien, who you ka talaga Vixor." one day. One day, he'll be mine!
"Kapag naging kayo, I don't think we'll still be friends, Vir." nagbago ang ekspresyon ng kanyang mukha at hindi na ito kasing saya gaya kanina.
He's always like this! Bigla bigla na lang nagbabago ang mood tapos biglang magwawalk out at iiwanan ako na para bang hindi niya ako kaibigan. Hindi ganon ang tamang bonding!
Tama nga ako, biglang nag walk out si Vixor kaya ako na lang naiwan sa hallway. Many people are looking at me, but doesn't have the guts to talk to me. Hindi naman mataray ang mukha ko.
Dito sa campus, kami ni Diana ang laging nagtatalo pagdating sa ganda. Kaso nga lang, sikat siya dahil isa siya g social butterfly. E ako? Isa nga lang kaibigan ko at takot pa akong makipag usap sa ibang tao. I am not afraid to be left alone, I'm afraid to get judge by them.
Magpapadami ka pa ng kaibigan, paplastikin ka lang din naman.
Matagal pa matapos ang lunch time kaya maraming tao sa hallway that makes me uneasy. I don't like crowded places. I don't like noisy places.
