Oto Sahara. Miła 16letnia dziewczyna. Miszka w domu z dwoma durniami z UnderLust. Jednak czasami obydwoje się na wzajem denerwują. Odkąd ją ma zaczyna mocno grać na nerwach Sahary. Jednak dziewczyna stara się tego po sobie nie pokazać.
- Lust, bierz te swoje ciuchy!! Nie będę za Ciebie wszystkiego zbierać! Starszy jesteś A dbać o siebie nie potrafisz! Wkórza mnie to twoje lenistwo.
Myśląc o tym Sahara miała odruch umierania że wstydu za to że z tym glupkiem żyje. Właściwie to ona sama się zdziwiła że jeszcze nie umarła.
- Co Ci się spieszy? - zapytał
-spytaj mnie jeszcze raz, to Ci przejade po tym pustym łbie co masz tam tylko s3x i tyle!! - zdenerwowana wyszła z pokoju z trzaskskiem
- A się wkurzyła.
Sahara wyszła z domu mając nadzieję że ucieknie na chwilę od tych matołów, bo sama ich tak nazywała. Nie lubiła ich za bardzo. Wolałaby spotkać Nightmare'a od tak żeby ją po prostu załatwił. Miała by spokój. Na zawsze. Chyba że gdyby miała DETERMINACJE to trochę by był problem. No bo jak tu umrzeć, jak odradzasz się cały czas. Jednak chociaż nie jest determinacją to i tak może się odrodzić. Kiedy chce i jak chce. Dziewczyna weszła w jakiś zaułek mając nadzieję że będzie mogła chwilę odpocząć.
- O, a kogo ja widzę? - zapytałam
-rany! Kim ty jesteś?! - dziewczyna o mało co się nie wywróciła o własnego buta. Zrobiłam jakoś żeby jednak nie padła na zimny śnieg. Załapałam ją niebieską magią czy jakoś podobnie się to nazywało. Jednakże nie wiedziałam tego na pewno.
- Whoa, dzięki. - powiedziała
- Nie no spoko. Lubię pomagać. Jednakże się mnie nie bój. Jestem Twórcą tej oto opowieści. O tobie o mnie trochę, i o podróży po liniach czasu.
- Zabierasz mnie gdzieś? Ale fajnie. Jaka linia?
- No więc. Proponuję abyśmy zaczęli od Underswap
- O, idziemy do tego małego demona? - zapytała z małym śmieszkiem.
- on nie jest demonem, on po prostu się ekscytuje. A jak czasami napije się kawy, no to trochę mu się w głowie zaczyna mieszać, i dostaje świra. No ale cóż poradzić. I od razu mówię, nie rób nic Swapowi bo jego brat cie potem rozwali.
- ta. Domyślam się.
Po tym ja i Sahara byłyśmy w innej linii czasu, ja sobie stałam pod drzewem w Snowdin Forest. A ona, sobie zwiedzała. Jak widać najwyraźniej się jej nie nudziło tylko podobało bardzo.
- hm.. najwyraźniej woli być tu, a nie tam. Zrobiłam błąd tworząc ją w tamtej linii czasu, tu wydaje się szczęśliwa. - pomyślałam
- Hej! Twórca! Chodź tu! - woła do mnie
- tak? - odpowiedziałam po chwili
- co ty na to żeby iść do Grillby'ego? Ja stawiam! - mówi usmiechnięta.
- możemy iść jeśli chcesz. Ale nie musisz za mnie płacić, sama to zrobię.
- Nie, nie zgadzam się. Ja stawiam to ja płacę.
-jeśli już tak bardzo musisz, no to okej. - podałam się już bo nie jestem zbytnio dobra w negocjacjach. Poszliśmy do Grillby'ego w końcu. I ona spytała się mnie czego chce. No to ja odpowiedziałam że coś po prostu do picia. No to kupiła mi sok jabłkowy A sobie jakiś inny.
- Dzięki, Sahara.
- Nie ma za co, Twórco.
- cii, nie mów kim jestem tak głośno... - zawstydzonym głosem ucieszyłam ją na chwilę.
- No ale.. - nie dokończyła, przerwalam jej w pół zdaniu wychodząc Jak tylko skończyłam pić. - Hej! Czekaj, proszę. Nie powiedziałaś mi dlaczego masz maskę na twarzy!
Wyszliśmy obie na zewnątrz i obrocilam się do niej patrząc przez maskę na nią.
- Nie musisz koniecznie wiedzieć co mam pod nią. Saharo, uwierz mi że chciałabym Ci ujawnić swoją tożsamość.. Ale, po prostu nie mogę tego zrobić. Nie chce narażać siebie i Ciebie na coś, co by się stało gdyby ktoś oprócz nas o tym wiedział? Zaczęli by się buntować. Nie chce zniszczyć Universum Undertale. A Ty, nie powinnaś też tego wiedzieć. Nawet nie powinnaś mnie widzieć, i poznawać. Nie mogę zresetować linii czasu tylko dlatego że ty poznasz moja tożsamość.. przykro mi. - odeszłam
Dziewczyna chwilę wpateywala się w to jak odchodzę powoli, znikające w lesie Snowdin. Chwilę potem odwróciła się i poszła w droga stronę, w stronę ruin.
Ciąg dalszy nastąpi...
