Sensiz Ben.

~Bölüm 1~

Tuana sabah Meriç'in telefonuyla, annesinin ise azarı ile uyandı. Meriç'in ona küçük övgüleri büyük tebessümlere sebep oluyordu. Annesinin azarı ise tam bir işkenceydi. Ne istiyordu ki meriçle olan aşkından ? Tuana artık 17 yaşındaydı ve küçük çocuklar gibi azar işitmek istemiyordu. Neyse ki babası 4 günlüğünde olsa şehir dışına çıkmıştı. Babası annesinden bile kötüydü.

-----

Babasını konuşmak bile istemiyordu. Bir insan babasından nasıl nefret edebilirdiki ? Ama Tuana babasından tiksiniyordu. Çünkü Meriç olmadan yapamıyordu. Bu iki senedir böyleydi.Tuana'nın küçük kardeşi Ece 12 yaşındaydı ama onu en iyi o anlıyordu. Çünkü Meriç'in hastalığının onların aşkının önüne geçemeyeceğini biliyordu. Ama ailesi anlamıyordu. Meriç'in iyileşeceğine inanmıyorlardı. Tuana ya hep sen çok güzel sağlıklı, varlıklı genç ve güzel kızsın diyorlardı. Meriç ise maddi durumu çok iyi olmayan hasta bir çocuktu. Ama onlar böyle dedikçe Tuana Meriç'e dahada aşık oluyordu.

-----

Gelelim Meriç'e Meriç esmer deniz gibi gözleri olan kanser hastası bir çocuktu. Lösemi yani kan kanseriydi. Ailesi çok zengin olmasada durumları fena deildi. Oda tuanayı gerçekten çok seviyordu. Ama onun aileside bu ilişkiye karşıydı. Meriç'in kardeşi yoktu. Tek arkadaşı onun lanet hastalığıydı. Neyseki o sabah Tuana'Nın sesiyle uyanmak ona iyi gelmişti.Bugün kontrole gidecekti çok mutluydu çünkü Tuanada onla gidecekti. Tek istedikleri az da olsa hastalığının azalmış olmasıydı.