Anata ga kirai

.

Szła nie oświetloną, zaśnieżoną drogą obok lasu

Miała czerwone średniej długości włosy, długie czarne namalowane kreski na oczach, czarną kurtkę z futerkiem na kapturze, jeansy z niskim stanem, czarną za dużą na nią bluzą, którą dostała kiedyś od jej najlepszej przyjaciółki i białą torbą z nadrukiem motyla wisząca na ramieniu

Paliła papierosa, był to marlboro gold
Szła tą odludnioną ciemną drogą dławiąc się własnymi łzami

Trzymając papierosa marzły jej ręce i nie czuła palców ale nie przejmowała się tym

Słuchała muzyki z niebieskich przewodowych słuchawek, które dostała rok temu na święta

Była zagubiona, mimo oferowanej pomocy od innych, nie umiała jej docenić i wykorzystać

Mimo, że zawsze mówiła że nie obchodzą ją opinie innych, ciągle o nich myślała

Zawsze się zastanawiała dlaczego akurat taka się urodziła lub dlaczego w ogóle jest na tym świecie

Była w ósmej klasie, nie dawała sobie rady z ocenami mimo starań

Jedyne o czym myślała to żeby dzień, który dopiero co się zaczął się już zakończył

Wiele razy próbowała odejść, ale myśl, że zostawi swoją starszą siostrę i najlepszą przyjaciółkę, które również nie dają sobie rady ją przytłaczała

Męczyła się każdego dnia

Nigdy nie doznała szczęścia i miłości, a tylko cierpienie

~.~

(słuchała piosenki w mediach, więc włączcie se jak chcecie) :)