No time for playing - part 2

31 4 0
                                    

Το γραφείο στο τέλος του διαδρόμου ήταν δύσκολο να το χάσω. Είχε έξω από την πόρτα του μία χρυσή επιγραφή που έγραφε "Τζέιμισον Φίνλεϊ  Φόρμπς ιδιόκτητης".

Μπαίνοντας μέσα, αντίκρισα ένα οργανωμένο χάος. Πάνω σε κάθε διαθέσιμη επιφάνεια υπήρχαν φάκελοι, χαρτιά και βιβλία και κάτω από αυτά, έπιπλα. Τα έπιπλα ήταν σίγουρα κατασκευασμένα στην παλιά εποχή αφού ήταν όλα ξύλινα και παλιοκαιρισμένα. Οι καναπέδες και οι πολυθρόνες φαίνονταν ακριβές και μονόχρωμες.

Είχα πολλά χρόνια να δω μονόχρωμα υφάσματα πριν την συμμετοχή μου σε αυτή την παρωδία. Πλέον όλα τα έπιπλα που υπήρχαν ήταν κατασκευασμένα με διάφορα υφάσματα που είχαν σωθεί και ανακυκλωθεί από παλαιότερες εποχές.

Αυτό που μονοπωλούσε όμως την προσοχή οποιουδήποτε έμπαινε σε αυτό το γραφείο και σίγουρα κέρδισε και την δική μου, ήταν η τεράστια τζαμαρία που υπήρχε στα δεξιά του.
Λόγω των συνεχών επιθέσεων σε επιχειρήσεις και σπίτια πλουσίων, η χρήση εύθραυστων υλικών δεν ήταν πλέον ενδεδειγμένη για εξωτερικές πόρτες και παράθυρα.

Εδώ όμως, το γραφείο βρισκόταν στον 3ο όροφο οπότε ήταν καλυμμένο από επιθέσεις και ακόμη κι αν κατάφερνε κάποιος να το σπάσει, σίγουρα οι ιδιοκτήτες δεν θα είχαν πρόβλημα να το αντικαταστήσουν.

Η πλευρά που είχε επιλεχθεί για την τοποθέτηση του,έδειχνε άνθρωπο που αγαπά τα απλά πράγματα στην ζωή, καθώς η θέα προς τους λόφους πίσω από το εργοστάσιο ήταν απεριόριστη και ασύγκριτη με οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να δείχνει.

Είχα σταθεί μπροστά ακριβώς από το παράθυρο και είχα χαθεί στην απεραντοσύνη του τοπίου, όταν ένιωσα κάποιον πολύ κοντά μου.

"Δεν με άκουσες καν που μπήκα", είπε ο Τζέιμισον.

"Έχεις έρθει ώρα;"

"Όχι πολύ αλλά έμοιαζες σαν να ονειροπολούσες και δεν ήθελα να σου το χαλάσω".

"Σε ευχαριστώ".

"Είμαι ο Τζέιμς", μου είπε δίνοντας μου το χέρι.

Γέλασα.

"Είμαι η Λορέτα".

"Χάρηκα Λορέτα, αλλά τι βρίσκεις τόσο αστείο;"

"Δεν σου φαίνεται αστείο πρώτα να υπογράφεις συμφωνία γάμου και μετά να συστήνεσαι με την γυναίκα σου ή τέλος πάντων με μια από αυτές;"

"Η αλήθεια είναι πως ναι. Είναι κάπως αστείο αλλά έχω τους λόγους μου που επέλεξα να συμβεί έτσι".

Greed & Pleasure (Απληστία & Απόλαυση)Onde histórias criam vida. Descubra agora