KANSER

BÖLÜM1

AH!

Hemen koşarak yukarıya çıktım.Ah yine başladı!AHH!

-Anne!

Annem merdivenden koşar adım aşağıya indi.Telaşla bana baktı.Sonra yanında mosmor olan babama.Neler oluyor?!?

-Kızım,çabuk odana çık ve bizi orada bekle.Bir kaç tane kıyafet çıkart.

Annem telaşlı bir şekilde bunu söylediği için tedirgindim.AH!Canım çok yanıyor!

Hemen bir bol bluz ve altıma şort çıkarttım.Sonra annemin onları bana boş yere çıkart demediğini düşünerek üzerime giydim.

Annem geldi.Yine telaşlı bir şekilde beni kucağına aldı ve merdivenlerden indirdi.Ne olduğunu anlamadan arabaya bindik.Babam son gaz arabayı sürerek yollara koyuldu.Evet saat gecenin 3 ü...

Ah hayır.Yine hastaneye geldik.Anlaşılan yine yatağımda uyuyamayacağım...Lanet olsun!

Annem hemen görevli ablayla konuştu.Hemde nasıl hızlı konuşma.Işık hızına meydan okurcasına...

-Ad?

-Esila Akbulut.

-Yaş?

-5.

-Anne adı ve baba adı?

-Anne Violetta,baba Mert.

Evet annem bir İspanyol.Ve evet 5 yaşındayım.Hayalim büyüyüp 18 yaşına gelmek ama anneme her bu hayalimi söylediğimde ağlamaya başlıyor.Nedenini bilmiyorum.Ama yinede ona destek oluyorum,yani olmaya çalışıyorum...

-Buyrun Can bey soldan 2. kapıda sizi bekliyor.

Annem beni kolumdan sıkıca tutup ablanın dediği yere geldik.Geldiğimiz gibi annem kapıyı hızla açtı ve beni bir koltuğa ve kendide bir koltuğa oturdu.Babam ayakta mosmor doktora ümitle bakıyordu,gerçi annemde öyle.

-Yine mi Violetta Hanım?

-E-evet.

Yeter artık birilerinin bana ne olduğunu anlatmaları lazım artık!

-Anne.

-E-efendim Esila?

-Ne oluyor?

Annem doktora baktı.Doktorda bana.

-Bak Esilacım.Sen üşütmüşsün.Üşütünce olur böyle şeyler.

-Bana yalan söylemeyin doktor amca.

-Söylemiyoruz.Hem Allah korsusun,kötü bir şey olsa bu kadar rahat olurmuyduk?

-Rahatmısınız ki?

Sustular.Her zaman yaptıkları gibi,sustular,sustular,sustular...

Babam beni dışarı çıkarttı.Arabaya gidip annemi beklemeye başladık.Babama tuvaletim geldiğini söyledim.Babam onunda gelmesini istedi ama ben kendim yapabileceğimi söyledim.

Koşar adımlarla tuvalete giderken,girdiğimiz muayne odasının kapısına kulağımı dayadım.Artık her ne olduysa öğrenmem gerekiyordu.Üşütmemiştim belli..Ama bana ne olmuştu ki?

Kulağımı dayadığımda doktorla annemin konuşma seslerini duyabiliyordum.

-Ne zaman iyleşicek?

-Bakın size kötü şeyler söylemek istemem ama...Durumu ağır,belkide hiç iğleşemeyebilir bile...

-A-ama...İyleşmezse...

-Bakın Violetta Hanım...Kızınız "ölcek" düşüncesiyle yaşamayın.Allah ın işi belli olmaz.Bundan sonrasında ben bir şey yapamam.Sizde bir şey yapamazsınız...Bence artık son çaremiz Allah ımız...Bol bol dua edelim.Kızınız "yaşayacak" ümidiyle onunla ilgilenin....Aksi taktirde üzüntü ve endişe onun hastalığını daha şiddetli kılabilir.Onunla daha fazla ilgilnenin habire gülen yüzlü olun...O sizi çok seviyor belli,sizde onu.Lütfen sanki bu hastalık yokmuş bigi davranın.

-Ama doktor bey,her akşam bizi uyandırıyor ve acısı kendini belli ediyor.

-Size ilaç vericem.Bu ilaçı yatmadan önce içirin.Acısı 5 dakikaya geçecektir.

-Tamam saolun hoşçakalın.

-Hoşçakalın.

Hemen koşarak arabaya bindim.Gözümden gelen yaşları çabucak sildim.Babam ağladığımı görürse beni soru yağmuruna tutacaktır çünkü.Ölümcül adını bilmediğim bir hastalığım vardı.Yaşam ve ölümün arasındaki o ince çizgideydim.Ama ben direnecektim...

(13 YIL SONRA)

-Ah!Kapayın şu çalar saati!Uyumak istiyorum!

-Esila.Hadi kalk kızım.Bak servise geç kalacaksın.Hadi.

-Ah tamam anne!

Hemen banyoya girdim yüzümü yıkadım,dişlerimi fırçaladım ve saçımı taradım.Sonra yandan örgü yaptım.Okula serbest gidiyorduk.Bende en sevdiğim kıyafetleirmden birini çıkartıp üzerime geçirdim.(media)Beyaz saatim ve pembe çantam kıyafete ayrı bir hava katıyordu.

Hemen aşağıda gevreğimi yedim,annemi öpüp servise bindim.Yine sessiz ve sıkıcı bir yoldan sonra koleje varmıştık.

Koşar adımlarla sınıfa çıktım.Yerime geçtim.Ve telefonumu kurcalamaya başladım.Bizim servis okula en erken gelen servis olduğu için kimse yoktu okulda.

Sonra iki el sandalyemi çekti ve birden yere düştüm.Ama benim hastalığım var.Yere düşersem....

SAÇMA BİTTİ BLİYORUM AMA BÖLÜM UZUN OLDU VE PARMAĞIM KOPMAK ÜZERE ONDAN ÖZÜR DİLERİM D: AMA CİDDİYİM DAMAR DAMAR ÜSTÜNE BİDİ GAİLBA :D NEYSE İLK BÖLÜM SIKICI AMA İLK BÖLÜM ÇAKTIRMAYIN NEYSE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN YOKSA DEVAMNI GETİRMEYİ DÜŞÜNMÜYORM.